Skoulas B. - T' oneiro einai mia fwtia

τ όνειορο ειναι μιά φορά....κι αν μ αρνηθείς σαν το σπαθί, θα καρφωθώ στο χώμα!!!!

Ρωμαίος

Τι φως προβάλλει εκεί απ’ το παράθυρο;
Ειν’ η ανατολή κι είναι η Ιουλιέτα ο ήλιος.
Πρόβαλε, ήλιε, σκότωσε τη φθονερή σελήνη
Ω, μίλα πάλι, ολόφωτε άγγελε…
Ιουλιέτα
Ρωμαίο, Ρωμαίο! Γιατί να ’ σαι Ρωμαίος;
Αρνήσου τον πατέρα σου, άσε το όνομα σου
Ή, αν δε θέλεις, μόνο αγάπη ορκίσου μου
Κι εγώ θα πάψω να ’μια Καπουλέτου.
Ιουλιέτα
Κάνω ευχή για κάτι που ’χω δα:
η απλοχεριά μου έχει της θάλασσας την άπλα,
κι η αγάπη μου το βάθος της,
όσο περισσότερη σου δίνω,
τόσο περισσότερη έχω, τι (γιατί) άπειρα είναι και τα δυο.
Ρωμαίος
Η αγάπη στην αγάπη τρέχει σαν παιδιά που σκόλασαν,
Και φεύγει καθώς παν στο σχολειό τους με βαριά καρδιά.

…καληνύχτα θα σου λέω μέχρι να ξημερώσει

Καλή σου νύχτα, χίλιες φορές καλή σου νύχτα.
-Χίλιες φορές κακή χωρίς το φως σου.
-Καληνύχτα καληνύχτα τούτη η πίκρα του χωρισμού έχει μια γλύκα τόση που καληνύχτα θα σου λέω μέχρι να ξημερώσει.
-Ύπνος να ‘ρθει στα μάτια σου και στην καρδιά σου ειρήνη.
-Ύπνος και ειρήνη θα θελα για σένα να ‘χα γίνει.

Σαίξπηρ: Ρωμαίος και Ιουλιέτα

Εισαι συ ο ανθρωπος μου?????

Είσαι συ ο ανθρωπός μου
το μεράκι το κρυφό
αν σε χάσω θα πεθάνω
απ' τον κόσμο θα χαθώ

Εισαι συ ο ανθρωπός μου
της καρδιάς μου η χαρά
αν μ' αφησεις πιστεψε με
θα με πνιξει η συμφορά

Εισαι συ ο ανθρωπός μου
η καρδιά που αγαπώ
το καντήλι της ζωής μου
που αν σβήσει θα σβηστω

Μινως Ματσας

Είναι η αγάπη

Μια θάλασσα ακριβή
κι ενας φόβος που αρμενίζει
στεκει αμίλητος και οριζει
την ζωή μου τη μισή

στο βραχο περιμένει
μια βαλίτσα κι ενα βλέμμα
αχ να'ταν Θεέ μου ψέμα
να μην εφευγες ποτέ

Ειναι η αγαπη της αρρωστιας γιατρικο
να ξεφυγω απ' της ζωης μου το μαρτυριο
κρυβω μεσα στην καδιά μου μυστικο
προσευχή στο βραδινό σιωπητηριο

Θα ξανα'ρθω με δυο φτερά
και της λυρας το τραγουδι
να γινει ο έρωτας λουλούδι
κι ο χορός μου αστροφεγγιά

Victoria Hislop- Μινως Ματσας

A time for us Romeo and Juliet 1968

"ΕΛΑ..."

ΡΩΜΑΙΟΣ
-Κάθε βραδυ ειμαι εδώ και περιμενω να βγεις
Στο μπαλκονι να δεις εμε να σε προσμενω
Είναι λιγα τα λογια που μπορεις να μου πεις
Μα για κάθε λεξη σου εγω πεθαινω

ΙΟΥΛΙΕΤΑ
-Φυγε και μην ξαναρθεις μ’ακους
Ασε τα χειλη μου μια αναμνηση σου να λυτρωσουν
Εισαι το θυμα τους μ’ακους
Αμα σε δουν εδώ θα σε σκοτωσουν

ΡΩΜΑΙΟΣ
-Μα αγαπη μου γλυκια κι αυγη μου
Αμα σε χασω θα χαθω
Θελω να σου δωσω στοργη απ τη στοργη μου
Θελω να σε παρω και να φυγουμε από δω

ΙΟΥΛΙΕΤΑ
-Δεν μπορω να σου δωθω ομορφο μου παλικαρι
Με πληγωσανε πολύ δεν πιστευω πια τα ομορφα λογια
Και φυγε ποριν σ’ερωτευτω, κανε μου τη χαρη
Καλυτερα που μενω μοναχη μου τοσα χρονια

ΡΩΜΑΙΟΣ
-Μην μου το κανεις αυτό νεραιδα μου
Πιστεψε σ’εμενα και στ’ορκιζομαι δεν θα πονεσεις
Εσυ εισαι κάθε βραδυ στα ονειρα μου
Πηγαινε τωρα μεσα την αγγελικη στολη σου να φορεσεις.

ΙΟΥΛΙΕΤΑ
-Όχι καλε μου το ξερεις, εχω δικιο πως εμεις μαζι δεν μπορουμε να σταθουμε
Φοβαμαι μην μ’αυτή την αγαπη και οι δυο πληγωθουμε
Μπροστα μας τους ανθρωπους του πατερα μου θα βρουμε
Θανασιμα εσυ θα πληγωθεις και οι δυο αδικως θα χαθουμε

ΡΩΜΑΙΟΣ
-Αν πιστευεις θα με πισεις να ξερεις δεν θα φυγω
Κοιτα το δακρυ μου, για σενανε κυλα στο προσωπο και στην καρδια μου
Αν φοβασαι ν’αγαπησεις δεν πειραζει ασε με εδώ να μεινω
Ασε με μοναχα να σε κοιτω γλυκια και ομορφη νεραιδα μου..