Αιώνιος κύκλος...❀
Σε είδα πρώτη φορά και τα μάτια μου δάκρυσαν,
δεν άντεξαν την ομορφιά της εικόνας σου.
Με είδες μα προσπέρασες..
έφυγες μακριά
προφυλαγμένος στην αγκαλιά της νύχτας.
Ο χρόνος έχασε το νόημα του...
Τι είχα κάνει;
Τι ήμουν ικανή να κάνω για να σε ξαναβρώ.
Ο καιρός κύλησε και μαζί του.. η μορφή μου.
Έφθειρε..ξεθώριασε, μα η δικιά σου ποτέ.
Κατέβηκα στην παραλία,
στύλωσα τα μάτια στη θάλασσα και έκλαψα.
Για όσα ζήσαμε, για όσα έπρεπε να ζήσουμε...και δεν θα ζούσαμε ποτέ.
Όλα είχανε χαθεί και το μόνο που με κρατούσε.. Εσύ.
Φυλαχτό παντοτινό μέσ' στην καρδιά μου!
Σ' άκουσα που πλησίασες πίσω μου...
Η άμμος σκόρπισε στο πέρασμα σου
και μια σκιά ήρθε και στάθηκε δίπλα στη δική μου.
Με βρήκες. Σου είπα και συνέχισα να κοιτάω τον ήλιο που έδυε...
Ένας πύρινος κύκλος έτοιμος να σβήσει
στο βαθύ μπλε της θάλασσας.
Με την άκρη του ματιού σε είδα ήρεμο
να με κοιτάς...
Χαμογέλασες!
Πάντα θα σε βρίσκω μου απάντησες.
Με έπιασες από το χέρι,
προχωρήσαμε
και χαθήκαμε και οι δυο στη θάλασσα.
**Ο Έρωτας θα βρίσκει πάντα την ψυχή του.
Θα πεθαίνουν μαζί, για να ξαναγεννηθούν αργότερα σαν δυο άγνωστοι. Σε
δυο νέα πρόσωπα που θα αγαπηθούν, θα ξεπεράσουν εμπόδια και δυσκολίες
και στο τέλος θα μείνουν για πάντα μαζί...
Καλό σας βράδυ ❀
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου