Με σιωπή θα σου μιλώ
Φίλε πολέμα με αν μπορείς!!
βουνό γίνομαι,
δύσκολο να τ' ανέβεις
κι έτσι και πιάσεις κορυφή
δύσκολα θα κατέβεις
Λημέρι θα σου δώσω να κρυφτείς
κάπου ψηλά εκεί
τις νύχτες θα βγαίνουμε μαζί
με τα' άστρα να μιλάμε
κι όσα ήξερες ως τότε
θα ξεχάσεις
Τη μέρα το ένδυμα θα βγάζεις
Γυμνοί στον ήλιο, την βροχή, την μπόρα το χαλάζι
για αετούς θα ψάχνουμε .
.
Φίλε αγάπα με όσο θες
σπουργίτι γίνομαι
στη χούφτα σου να μπω να με ζεστάνεις.
γεράνι στο μπαλκόνι σου
ν΄ανθίζω το Χειμώνα.
Με σιωπή θα σου μιλώ
τίποτα δεν θα ζητώ
τους κτύπους της καρδιάς σου
μοναχά θα ακούω
και στο δικό τους το ρυθμό
θα λέω σ' αγαπώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου