Το ξέρω πια δε μ΄ αγαπάς ( Έρημοι δρόμοι ) - 1977 | ||
Στίχοι:
Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική:
Γιώργος Ζαμπέτας
Έρημοι δρόμοι γερμένοι ώμοι και σπίτια ξένα σαν φυλακές πριν από λίγο μου `πες να φύγω και γίναν στάχτη οι Κυριακές και περπατώ κι ούτε ένα χέρι να πιαστώ Το ξέρω πια δε μ’ αγαπάς μα πιο πολύ με νοιάζει χωρίς αγάπη που θα πας στη μπόρα και στ’ αγιάζι Έρημοι δρόμοι χωρίς συγγνώμη για μια γυναίκα μεσ’ τη νυχτιά πριν από λίγο μου `πες να φύγω σε μια σου λέξη τόση φωτιά και περπατώ κι ούτε ψυχή να τυλιχτώ. |
Ποια είναι τα «φτερά του έρωτα»; Τα διαφορετικά του πρόσωπα; Πώς είναι δυνατό να χωράει όλες αυτές τις εκρηκτικές δυνάμεις που δοκιμάζουν τα όρια μας, την αγάπη, το πάθος, τη ζήλια; Πόσο τυφλός, ωμός, κεραυνοβόλος, παράλογος, υπερβατικός μπορεί να γίνει ή πόσο σοφός, ώριμος, λογικός, υποταγμένος σε «προδιαγραφές» και σχηματοποιήσεις;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου