Ποίηση: Δώσε μου λίγο χρόνο

Αυτά που έπρεπε

πριν από χρόνια

να έχει ζήσει,

αυτός τώρα τα ζει

για πρώτη του φορά.

Κοιτάζει το ρολόι του,

κοντεύει δώδεκα.

Τον κόβει κρύος ιδρώτας.

Λίγο ακόμα δώσε μου καιρό,

παρακαλά.

Ακούει που άρχισε ήδη

να σημαίνει η καμπάνα.

Νταν, μία,

νταν, δύο,

νταν, τρεις.

Δώσε μου λίγο χρόνο,

παρακαλά απελπισμένος.

Νταν, τέσσερις,

νταν, πέντε.

Είναι ακόμα τόσα

που με περιμένουν,

τόσα που θέλω να γευτώ.

Νταν, έξι,

νταν, εφτά.

Ακόμα τίποτα δεν έζησα,

Θεέ μου.

Νταν, οχτώ,

Νταν, εννιά.

Ένα μικρό, Θεέ μου, θαύμα

σου ζητώ.

Νταν, δέκα.

Ακόμα μη με παίρνεις,

πρέπει να κάνω πράγματα.

Νταν, έντεκα.

Να κάνω πράγματα,

να ζήσω πράγματα.

Δώσε μου λίγο χρόνο,

σε παρακαλώ.

Νταν, έντεκα,

νταν, έντεκα,

νταν, έντεκα...

Ποίηση