εσύ να σαι το φως μου,
να με κοιτάς,
να λαχταρώ,
ένα φιλί σου δως μου.
Εσυ δεν δεν είσαι ποιητής
είσαι η παρηγοριά μου
είσαι η ελπίδα που ζητώ
μέσα στη λησμονιά μου.
Μπορεί λίγο να ξέχασες
αυτο που χουμε ζήσει
μα είναι αιτία κι αφορμή
ζωή να με γεμίσει.
Σε λίγο θα μαστε μαζί
για μια ζωή δεμένοι
μα εγώ φοβάμαι πως αυτή
είναι ζωή κλεμμένη.
Σε έρωτες δεν πίστευα
η αγάπη είχε τελειώσει
μα αγάπη μου η αγάπη σου
ελπίδα με έχει γιομώσει.
Ψυχή μου και ματάκια μου,
θα σ' αγαπώ για πάντα,
μα αν εσύ θα μ' αρνηθείς
θα γίνω δυο κομμάτια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου