 |
Κάτω απο το φως του φεγγαριού
σε γνώρισα καρδιά μου με μυρωδιές της Ανοιξης μπηκες στα όνειρά μου.. Ο έρωτας μας ήτανε σαν ήλιος που ανατέλλει σ'ενα τοπίο ονειρικο που τραγουδούν αγγέλοι... κι οταν αγάπη μου γλυκειά στα χείλη με φιλούσες γύρω μας στησανε χορό όλες μαζί οι μούσες... κι εκεί ψηλά στον ουρανό στηναν χορό τ'αστέρια σαν με κρατούσες τρυφερά με τα δικά σου χέρια... ο έρωτας μας ήτανε ολόγιομο φεγγάρι κι ένιωθα σαν σε φίλαγα αγάπη μου καμάρι... καμάρι που χα αγκαλιά εσένα π'αγαπούσα καμάρι που σε φίλαγα και τ''ονειρό μου ζούσα... ήρθες εσύ και μουφερες ξανά το καλοκαίρι κι εγινε πάλι η ζωή λαμπρη σαν το φεγγάρι...... Σ'ΑΓΑΠΩ ΠΟΛΥ.....
|
Παρασκευή 13 Ιουνίου 2014
Ποιητής της αγάπης Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΑΓΑΠΗ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΠΟΤΕ
Δευτέρα 2 Ιουνίου 2014
Σαν δέσμη από τριαντάφυλλα... _Kώστας Καρυωτάκης_
ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΛΑΤΡΕΥΤΟ ΜΟΥ ΑΔΕΛΦΟ ΑΝΔΡΕΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΟΣΟ ΠΡΟΟΡΟ & ΑΙΦΝΙΔΙΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ
Σαν δέσμη από τριαντάφυλλα...
Σαν δέσμη από τριαντάφυλλα
είδα το βράδυ αυτό.
Kάποια χρυσή, λεπτότατη
στους δρόμους ευωδιά.
Kαι στην καρδιά
αιφνίδια καλοσύνη.
Στα χέρια το παλτό,
στ' ανεστραμμένο πρόσωπο η σελήνη.
Hλεκτρισμένη από φιλήματα
θα 'λεγες την ατμόσφαιρα.
H σκέψις, τα ποιήματα,
βάρος περιττό.
Έχω κάτι σπασμένα φτερά.
Δεν ξέρω καν γιατί μας ήρθε
το καλοκαίρι αυτό.
Για ποιαν ανέλπιστη χαρά,
για ποιες αγάπες,
για ποιο ταξίδι ονειρευτό.
είδα το βράδυ αυτό.
Kάποια χρυσή, λεπτότατη
στους δρόμους ευωδιά.
Kαι στην καρδιά
αιφνίδια καλοσύνη.
Στα χέρια το παλτό,
στ' ανεστραμμένο πρόσωπο η σελήνη.
Hλεκτρισμένη από φιλήματα
θα 'λεγες την ατμόσφαιρα.
H σκέψις, τα ποιήματα,
βάρος περιττό.
Έχω κάτι σπασμένα φτερά.
Δεν ξέρω καν γιατί μας ήρθε
το καλοκαίρι αυτό.
Για ποιαν ανέλπιστη χαρά,
για ποιες αγάπες,
για ποιο ταξίδι ονειρευτό.