Το κλουβί της Ψυχής, ΠΟΛΕΜΟΣ

Σάββατο, 15 Δεκεμβρίου 2012

Το κλουβί της Ψυχής

Καλωσορίζουμε τον κύριο Αντώνη Μινάρδο με την ιδιότυπή του πένα στη συντροφιά μας!...

Πως να χωρέσει ένα άψυχο κορμί ,μέσα σε ένα καινούργιο κουστούμι;
Πως να χωρέσει μια άδεια καρδιά μέσα σε μια κουρελιασμένη κουβέρτα;
Πως να αντέξεις μέσα σε ένα πάνινο τουλούμι;
Πως να αντέξεις σε ένα παλάτι που είναι ψυχρό σαν πέτρα;
Πες μου πως;

Μοιάζει η όψη σου χαμένη ασθενική
ωχρή μελανιασμένη
κι οι τέσσερις τοίχοι του σπιτιού ένα κλουβί
κλουβί με σίδερα κι η πόρτα σφαλισμένη

Χτυπάει το ρολόι η ώρα τρεις
Μπερδεμένες οι σκέψεις και πως να κοιμηθείς
τριγυρνάς σαν νυχτερίδα έχεις χάσει κάθε ελπίδα

Οι ώρες ατέλειωτες τα χρόνια ρημάδια
σου χαράκωσαν το πρόσωπο  αφήκανε σημάδια

Οι φίλοι σε ξεχάσανε σ’ αφήσανε μονάχο
μοιάζεις σαν κείνο το σκαρί που χτύπησε στο βράχο
ένα πελώριο γιατί σε βασανίζει
κι άσκοπα το μυαλό σου τριβελίζει
γι αυτό άστο κι όπως πάει και συ πέσε την στο πλάι
Αντώνης Μινάρδος


Από τη συλλογή «Φεύγω μακριά» (Ποιήματα 1995-2005)

ΠΟΛΕΜΟΣ

Σου κλέψαν κάθε όνειρο και σε φιμώσαν...
 

Πολεμάς τις σκιές του παραλόγου

σε μια στιγμή βουβού διαλόγου
τσεκάρεις το είδωλό σου σε καθρέφτες
πάνω σε ρωγμές που έκαναν οι κλέφτες.

Σου κλέψαν κάθε όνειρο και σε φιμώσαν
γέμισες με ψίχουλα π’ ατάραχα σου δώσαν
λαθρεπιβάτες της ζωής γεμάτοι αμαρτία
που σε κατάντησαν θνητό γεμάτο δυστυχία.

Μ’ αντίρρηση και πόλεμο στις λέξεις δεν αλλάζεις
εκείνους μόνο εξόντωσε με πράξεις που διατάζεις
με νόμους και ηθικές που πλάθει μια Αλήθεια
με όρια στο ‘είναι ‘ σου ενάντια στη συνήθεια.

Κι αν άντεξες τον πόλεμο, ο πόλεμος δεν τελειώνει
έρχεται κάθε φορά που βλέπεις χελιδόνι
κι ελπίδες όταν πλάθεις στην άνοιξη του έτους
εκείνοι πάντα ειν’ εκεί…τρέχα πια και δες τους!

Ρεφρέν:
Ο πόλεμος είναι πάντα εκεί
ένας κρυφός βουβός σκοπός
κι εσύ ρωτάς αν επαρκεί
κάθε αξίας σου καρπός.
Ο πόλεμος είναι πάντα εκεί
ένας Θεός που αιμορραγεί
κι εσύ ρωτάς αν επαρκεί
κάθε μικρή σου αλλαγή.

Σόφη Λύσσαρη

Αναρτήθηκε από Γιώργος στις