Σε ποιο άστρο να κάνω απόψε την ευχή μου για να πιάσει;
Ποιο κοχύλι να κλέψω από τη θάλασσα
για να ακούσω τη φωνή σου;
Τα λουλούδια που μάζεψα αυτό το ηλιόλουστο πρωινό,
σε ποιον να τα δώσω;
Το χρώμα των ματιών σου συναντώ σε άγνωστους περαστικούς
και Σε θυμάμαι.
Μελωδίες ηχούν κι εγώ τις μετρώ, λέξεις
που δεν είπαν τα χείλη σου.
Πράξεις κάνω.
Προσθέτω, πολλαπλασιάζω.
Βάζω σύμβολα, γράφω νούμερα.
Σχηματίζω αριθμούς.
Προσπαθώ το γρίφο να λύσω.
Καθώς ο χρόνος προσπερνάει τη σκιά μου,
χνάρια αφήνω σημάδι να βρεις.
Λευκό αραχνοΰφαντο νυχτικό φορώ και σε προσμένω.
Ακόμα..
Με χρώματα ζωγραφίζω το χαμόγελό μου.
Τα βλέφαρα κλειστά.
Ονειρεύομαι.
Η παρουσία απούσα.
Συντροφιά κρατά το άρωμα.
Απομεινάρι ενοχής.
Ένα σκίτσο δικό σου στα χέρια μου.
Ότι πρόλαβες να αφήσεις.
Σε ποιον ουρανό χαρίζεις το πέταγμά σου άγγελέ μου;
Να σβήσω, να γράψω...
Την ώρα της σιωπής,
αποσύρομαι αθόρυβα..
Κι αν πέταξα ψηλά,
κι αν άυλο είναι το κορμί μου,
σε αναζητώ.
Ραντεβού σου δίνω..
Τέτοια ώρα,
ώρα σιωπής..
Θα απλώσεις τα φτερά.
Θα βρεις τα ίχνη.
Κι εγώ.. υπόσχομαι ανάμνηση,
να Σε αναγνωρίσω..
αφιερωμένο..
L.N.E
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου