Φρυκτωρία στίχων λευκό πανί Είναι κρυφή η στιγμή που θα σε πάρει επιθυμία λέξεων για φιλιά

παρά ένα φιλί πανσέληνος κι απόψε

στο παραμύθι στο όνειρο υγρά φιλιά

γέμισε ο ουρανός σύννεφα άνθη, σύρε κόψε

να παίζεις έρωτα μες τη νυχτιά

παρά ένα φιλί ολόγιομη η αγκαλιά

λέξεις και χρώματα σαστισμένοι φρουροί

ξυπνούν οι αισθήσεις με τα φιλιά

φρυκτωρία στίχων λευκό πανί

Φεγγάρια του έρωτα σ’ όλο το σώμα, απ’ την επιθυμία του πού να κρυφτείς

Τάσος Κάρτας, Έρμαιο Επέκεινα Λερναίας Εμμονής Χρυσηίδων Ρέμβης (Από μηχανής Θεοί λέξεων Επιούσιας Ομοιοκαταληξίας)

[Τόσα χρόνια μέρες και νύχτες και πορφυρά μεσημέρια, γράφω και ξαναγράφω αυτό το Φαύλο Δούρειο Στίχο, λευκή και απρόσιτη παρομοίωση στ’ αναφορικό φεγγαρόφωτο σαν την αμείλικτη σιωπή, απλή σκέψη πτερόεντος λόγου άμεμπτων συμβολισμών Επιούσιας Ομοιοκαταληξίας, αναστενάρισσα στον πόθο μιας στιγμής]

Αναρτήθηκε από Tasos Kartas στις 5:22 π.μ.