Ανθρώπων έργο λατρεμένο,
με αιθέρα σμιλευμένο
στη μορφή του κλείνει μέσα
σύμβολα χρυσογραμμένα
στους αιώνες σκαλισμένα,
Πύθιων νόμων, ουράνιων δρόμων,
Και μυστών ιερών αγώνων.
Στίβος άμιλλας της ηθικής αξίας
με αίσθημα τιμής , φιλοτιμίας,
ευθύτητας και αξιοπρέπειας
με μόχθους, αγωνίες και κινδύνους
το πολυτιμότερο στεφάνι
με του Απόλλωνα τη χάρη
στην ψυχή του να χαρίσει,
με το φως του να τη ντύσει.
Πρώτα ο νούς, απ’ τον καιρό,
που πρώτος ήταν στην παρέα,
πτυχὲς χιτώνα, ἴσιες και βαριές
στάση σεμνή με αρμονία δωρική,
και μ’ άρμα για σωματικό φορέα,
δυνάμεις φυσικὲς και ηθικές,
με ατρικύμιστες Τιτανικές ορμές.
Γη και ουρανός οι δυό τροχοί
σε κοσμικό αξόνι κουμπωμένοι
με μυστική περιστροφή
σε κλίμακα εξωχωροχρονική.
Με Απολλώνια λαμπρή ορμή,
ώσπου να πεις «πώς και γιατί»,
φώς μες’ τα χέρια τα ηνία,
με την ελπίδα συνεργό
τέσσερα άτια στο ζυγό
θάλλει κι’ όλο ανεβαίνει
τη μοίρα του βακχεύει,
πνεύμα που θριαμβεύει...!
Αμετάκλητη, δεμένη με την πίστη
η σταθερότητα των σκοπών του.
Κέρβερος, η επαγρύπνηση
στο βάθος των συλλογισμών του,
δύναμη πνευματικής γονιμοποίησης
η έκφραση των ματιών του !
Μπαίνει σ’ αμέτρητους καιρούς
δικούς του κόσμους,
ξεχασμένους, μακρυνούς,
εξαγνισμένος στην υπέρτατη αλήθεια
ο νούς υψώνεται σε ήρωα και μύστη.!
… Στου λόγου μας τη ρύμη,
Διόνυσο ακούμπησε και σώθηκε,
μ’ Απόλλωνα ψώμωσε και στειλώθηκε,
κι’ όπου , γλυκύς απόηχος υπάρχει,
παντοτινός ο Ηνίοχος και οδηγός μυστών,
Δελφών, κι’ ουράνιων καταστερισμών !!!
Αντώνιος Ρούσσης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου