να ελπίζω για να επιχειρώ,
ούτε να επιτυγχάνω για να επιμένω.
Συνήθως οι άνθρωποι ψάχνουν
ούτε να επιτυγχάνω για να επιμένω.
Συνήθως οι άνθρωποι ψάχνουν
για το άλλο τους μισό, τον άνθρωπό τους,
τον έρωτα της ζωής τους ή
έναν σύντροφο για να παίζουν μπιρίμπα.
Εγώ ήθελα το αλλο μου ολόκληρο
να απαλύνει μερικά τραύματα από σχέσεις-ναυάγια,
οικογενειακά δράματα και αρκετά
πηγαινέλα σε νεκροταφεία. Βασικά περίμενα
έναν μάγο που θα μπορούσε να γιατρέψει
την πλήξη μου αλλά δεν πίστευα καθόλου
στη συνταγή Κοέλιο.
Τι να κεράσω είπε και ζήτησα ένα αχλάδι
που μου κάθισε στο λαιμό όταν με ρώτησε
«που γύριζες όλα αυτά τα χρόνια;».
Συνήθως οι άνθρωποι ρωτάνε το όνομά σου,
την ηλικία ή το ζώδιό σου, αυτός έκανε
κατεβασιά από τις λίγες κι έτσι όπως
τον έλουζε ένα περίεργο φως, του είπα
τα σημαντικότερα για μένα.
Ήταν Ιούλιος κι ένιωθα να πλησιάζει ένα τέλος,
ήθελα να κλείσω μερικές πόρτες
και να κρατήσω την αναπνοή μου
μέσα στο νερό μετρώντας αργά μέχρι το 60.
Τότε εκείνος είπε «μα δεν χρειάζεται να μετράς...
χάνεις τη στιγμή σου όσο μετράς».
Ο ταξιδιώτης της ερήμου δεν μετρούσε ποτέ
και δεν υπολόγιζε τις απώλειες.
Ήξερε να κάνει χαλαρουίτα και μεγάλες παύσεις,
μακρινούς περιπάτους και τέλεια μακαρόνια με κιμά.
Ήταν ο ιδανικός τύπος για να πας μαζί του
κόντρα στον άνεμο, το κύμα και τον χρόνο.
Μου έμαθε να ακούω το χιόνι και να μη φοβάμαι τη βροχή,
με πήγε σε άγρια ύψη και είδαμε μαζί
τις «Τρεις ταφές του Μελκιάδες Εστράδα».
Ύστερα κατάλαβα πως θα 'ναι πάντα εδώ.
Ακόμη κι όταν λείπει.
Ο Ταξιδιώτης της ερήμου λείπει συχνά.
Ταξιδεύει σε πόλεις και χωριά
σε ολόκληρο τον κόσμο,
δίνοντας διαλέξεις για τη χαρά
της μοναχικής ζωής και τη γοητεία
της συντροφικότητας που αντέχει τις απορρίψεις.
Ταξιδεύει πάντα με τον σκύλο του
κι ένα ψάθινο καπέλο που άλλοτε
τον προστατεύει από τον ήλιο κι άλλοτε
το κάνει καλάθι για να μου φέρνει εξωτικά φρούτα
που στεγνώνουν τα δάκρυα.
Με δοκιμάζει καθημερινά για να εκπαιδεύομαι
στο με και στο χωρίς, για να είμαι αυτάρκης και πολυτελής,
να μην κάνω τσιγκουνιές όταν πρόκειται για μένα,
να μην κλέβω τον εαυτό μου και να παραμένω
γενναιόδωρη με όσους το αξίζουν.
Έχει τον τρόπο του.
Τον ακούω καθαρά να μου λέει
Σταματάς να μετράς!
Κυρίως, αυτά που σου λείπουν.
Γκίζα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου