Κυριακή, 28 Οκτωβρίου 2012
‘’ΟΧΙ’’
Όχι τη χαμένη ταυτότητα
θα βρεις..
Όχι μέσα από τις στάχτες
θ' αναγεννηθείς .
Όχι στις μπλεγμένες σκέψεις
στο αδιέξοδο θα βρεθείς.
Όχι στις θαμπές εικόνες
φυλακή άλλο μη ζεις.
Όχι να ελευθερωθείς..
Όχι δε λυτρώνει η πένα
φέρνει μοναξιά.
Όχι μες στην αυταπάτη
τρώει τα σωθικά.
Όχι στης οργής το κύμα
πνίγει την καρδιά.
Όχι σ' ότι παγιδεύει
νιάτα κι ομορφιά.
Όχι στα τυφλά..
Όχι μες στο μαύρο φόντο
μην παραδοθείς.
Όχι φύγε από τα τείχη
μην εγκλωβιστείς.
Όχι να μην καθίσεις
αν δεν εργαστείς.
Όχι άλλες άδειες θέσεις
να μην ξεχαστείς.
Τέλος εποχής..
Όχι μάταια ταξίδια
δίχως προορισμό.
Όχι άλλα μηνύματα
βρίσκονται καθ' οδών.
Όχι μεγάλα λόγια
αναστατώνουν το μυαλό.
Όχι στην ψυχή μην σπέρνεις
θλίψης λογισμό.
Όχι απ' το σκοτάδι βγες.
Άδραξε στο φως..
Όχι μην πετάς στ' αστέρια
είναι μακριά.
Μη φυλακίζεις περιστέρια
είναι για ψηλά.
Μην κλαίς και μη λυπάσαι
που δεν έχεις δυο φτερά.
Όχι η πίστη είναι μεγάλη
που μετακινεί βουνά.
Θαύματα πολλά.
Όχι στης μοίρας τα παιχνίδια
θα σπάσει το σχοινί.
Όχι στο χείλος του γκρεμού
θα γκρεμοτσακιστείς.
Όχι μην ψάχνεις αναμνήσεις
με σκιές μη ζεις.
Όχι στη διαφθορά στης μέθης
τρέξε να σωθείς.
Όσο είναι νωρίς..
Όχι μη βουλιάζεις άλλο
σε θολά νερά.
Όχι πρέπει να μοχθήσεις
Θεό αν κουβαλάς.
Όχι κι άλλα παραμύθια
μην παρακαλάς.
Όχι παράδεισο αν θέλεις
πρέπει να αγαπάς.
Δίχως να ζητάς.
Όχι μη θελήσεις αγάπη
να κλειδώσεις.
Όχι μην τολμήσεις έρωτα
να προδώσεις.
Όχι σ' επιθυμίες άνομες
την απώλεια θα νιώσεις.
Όχι πάνω είναι ο κριτής
μια μέρα θα πληρώσεις.
Κανείς δε θα γλυτώσει..
Όχι στην κατάρρευση
στα πόδια σου πάτα γερά.
Όχι το Παρόν μην αφήνεις
για ύστερα ή μετά.
Όχι την μνήμη μη γεμίζεις
μ' ερωτηματικά.
Όχι όνειρα μην χτίζεις
στην ακρογιαλιά.
Δε χωράς στο πουθενά..
Όχι μην φτιάχνεις ψέματα
μέσα τους να κρυφτείς.
Όχι μην στέκεσαι στην βροχή
βέβαιο θα βραχείς.
Όχι συγχώρεση δε λαμβάνεις
αν δεν μπορείς να συγχωρείς.
Όχι μην χρεώνεσαι αμαρτίες
θα καταδικαστείς.
Μη χαραμιστείς..
ΟΧΙ
Δεν είναι απλό ποίημα.
Είναι: Στίχοι της ζωής.
''ΌΧΙ''
Άλλος ένας τίτλος
απ' την έκδοση...
΄΄ΨΥΧΗΣ''
Μία τοσοδούλα λέξη..
Κότσια θέλει να την πεις._
Κυριακή, 28 Οκτωβρίου 2012
Ποίηση:Μαρία Πεπικίδου
Σεβαστείτε τα πνευματικά δικαιώματα.
Σας ευχαριστώ.
Poem by, toxotina73
Σάββατο, 27 Οκτωβρίου 2012
Μια γλυκιά καλημέρα
Mάτια λογισμών μελαγχολικά.
Βρίσκεστε ταξίδια μακρινά.
Αρμενίζοντας στη χαρά.
Ισόβια στους χτύπους της καρδιάς.
Στις φλέβες την έξαρση ξυπνά.
Βαδίζοντας στην έλξη τυφλά.
Απόσταση παράλληλη γραμμή.
Δεν έχεις τέλος ούτε αρχή.
Κούρσα με δίχως νικητή.
~ ~ ~ ~ ~
Γεύση μου αίσθηση απαλή.
Μετουσίωση μυστική.
Ξενόφερτη τροφή.
Λουλούδι ανοιξιάτικο αυγής.
Που κρύβεις μέσα σου ζωή.
Δύση και ανατολή.
Ύμνος του έρωτα ο παλμός.
Όνειρο μέρας ζωντανό.
Στον πορφυρό ουρανό.
Καρδιά ανθρώπινη αληθινή.
Με καλοσύνη με στοργή.
Της ψυχής μου η πνοή.
Ιστορία αγάπης μαγικής.
Σε άγνωστη γωνιά της γης.
Σε ανάγλυφο χαρτί.
Ανάσα μου πνεύμα της προσευχής.
Βουβή ως στερνή αναπνοή.
Το δείγμα της υπομονής.
~ ~ ~ ~ ~
Κύμα δυνατό καλοκαιρινό.
Στάλες βροχής στον ωκεανό.
Βαθύς μου αναστεναγμός.
Άγγιγμα του πόθου τρυφερό.
Αργός χορός μοναχικός.
Του κορμιού μου στολισμός.
Λόγια αθάνατα μεθυστικά.
Κρυφού μου πάθους, μοναδικά.
Έγνοιας δάκρυα καυτά.
Ήλιος καθρέπτης φωτεινός.
Απ' όλα τ' άστρα πιο λαμπρός.
Ο δικός μου Θεός.
Μορφή οπτασία αγγελική.
Λάμψη μου επιβλητική.
Το φως της επαφής.
Ένστικτο ελπίδα μου ορφανή.
Της νιότης μου ο εραστής.
Πρωτόγονη ορμή.
Ριψοκίνδυνη αποστολή.
Βορείων ανέμων απειλή.
Σκέψη μου ερωτική.
Αγάπη στης μοίρας τη γραμμή.
Στης ποίησης τη διαδρομή.
Ουράνια, Θεϊκή.
~ ~ ~ ~ ~ ~
Σου στέλνω παρήγορη Ευχή:
Μια γλυκιά καλημέρα...
Να σου ευχηθεί.
Σάββατο, 27 Οκτωβρίου 2012
Ποίηση:Μαρία Πεπικίδου
Σεβαστείτε τα πνευματικά δικαιώματα.
Σας ευχαριστώ.
Poem by, toxotina73
''Ακροστιχίδα ~ Μια γλυκιά καλημέρα''
Παρασκευή, 26 Οκτωβρίου 2012
Καληνύχτα
Κάπως έτσι
κάθε βράδυ σε ζητώ.
Να μιλήσω
θέλω τόσα να σου πω.
Λόγια της ψυχής
δεν ξέρω να κρύψω.
Ψάχνω γύρω να σε δω
να σ' αγγίξω.
Άναψα τα φώτα
να 'ρθεις να με βρεις.
Έπνιξα στα χείλη
δάκρυ μην το δεις.
Έγραψα στους τοίχους
σε περιμένω.
Μη μ' αφήνεις εδώ
αργοπεθαίνω.
Λείπεις και κοντεύω
πάω να τρελαθώ.
Όλα έχουν σβήσει
με αναμνήσεις ζω.
Πιάνω νέους στίχους
λέξεις διαλέγω.
Τρίτη μου στροφή
λέω σε λατρεύω.
Ήθελα κοντά σου
να 'μαι κι ας χαθώ.
Στο βαθύ φιλί σου
μέσα να κρυφτώ.
Πίστεψα σε σένα
μες στ' όνειρό μου.
Πάθος της βραδιάς
της ζωής παλμός μου.
Νύχτας μονοπάτια
πλάι σου περνώ.
Δίπλα στο πλευρό σου
όλα τα ξεχνώ.
Στάλες της βροχής
σαν χορός που σμίγει.
Κάθε στεναγμός
στο βυθό της μνήμης.
Ύφεση ζητούσα
στην κακοκαιρία.
Ν' αλλάξει η ρότα
στην τρελή πορεία.
Πίσω από τα κάγκελα
η ζωή μου φεύγει.
Μέσα από τις νότες
η φωνή μου τρέμει.
Χτες με καταδίκασε
της καρδιάς ο πόνος.
Τιμωρία μ' έβαλε
της ηθικής ο νόμος.
Γύμνωσαν αισθήσεις
πάλευα όλη νύχτα.
Ανήμερο θηρίο
απ' το κορμί μου βγήκα.
Τραγική κατάληξη
των σκέψεων εφιάλτης.
Εσένα μόνο κράτησα
σαν σκέψη να υπάρχεις.
Τώρα είναι ώρα αιχμής
χτυπά άνεμος στο τζάμι.
Στο πέρασμα της εποχής
στα πάθη χαλινάρι.
Άδειασε η πένα μου
χρειάζεται μελάνι.
Το αίμα της καρδιάς
το δάκρυ μου που στάζει.
Τη μοίρα να ποτίσει
το χιόνι όλο να βάψει.
Νύχτωσε νωρίς..
Καληνύχτα να σου γράψει.
Παρασκευή, 26 Οκτωβρίου 2012
Ποίηση:Μαρία Πεπικίδου
Poem by, toxotina73
''ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ''
Συνείδηση ~ Άδικος δικαστής
Άνοιξες το παράθυρο
μέσα στη φυλακή μου.
Την πόρτα βρήκες της ψυχής
μπήκες μες στη ζωή μου.
Όλα τα γκρίζα σύννεφα
από μπροστά μου παίρνεις.
Στ' ανάλαφρα σεντόνια
ξανά με ταξιδεύεις.
Έκανα χώρο πλάι μου
να 'ρθεις να ξαποστάσεις.
Την κατακόκκινη γραμμή
σε άφησα να περάσεις.
Χρόνια σε ονειρευόμουν
να έρθεις στο πλευρό μου.
Το σώμα σου να ζεστάνει
καθετί δικό μου.
Στων ματιών σου τον καθρέπτη
χάνομαι κι απόψε.
Της λογικής τα φράγματα
αν μπορέσεις κόψε.
Στο λιμάνι της καρδιάς
καιρό έχεις αράξει.
Ως στον έβδομο ουρανό
μαζί μου έχεις πετάξει.
Σμίλεψα το κορμί σου
έγραψα πάνω σ' αγαπώ.
Σε κράτησα κοντά μου
της αγάπης φυλακτό.
Τα λάθη μου συγχώρησε
αυτά ν’ αγαπήσεις.
Απ' το χέρι κράτα με
ποτέ μη με αφήσεις.
Πολλές φορές σου έκρυψα
το πόσο σε πονάω.
Ηγέτη των ονείρων μου
πάντα θα σε ζητάω.
Να μου αιτιολογείς
τις ώρες που γελάω.
Να νιώθω ότι σ' έχω
δίπλα μου όταν πονάω.
Στης ποίησης τα έργα
να είσαι η έμπνευσή μου.
Στη γήινη πορεία
γίνε η διαδρομή μου.
Στον ύπνο μου σ' αντάμωσα
σε πήρα αγκαλιά μου.
Έκλεψα την ανάσα σου
την έκανα δικιά μου.
Και την μορφή σου χάραξα
βαθιά μες στο μυαλό μου.
Στης μέρας το σκοτάδι
να είσαι εσύ το φως μου.
Σαν το θεό σε λάτρεψα
έγινες προσευχή.
Μην ψάχνεις μη ρωτάς να βρεις
το πως και το γιατί.
Θα σ' αγαπώ όσο θα ζω
μην πάψεις να ελπίζεις.
Να σκέφτεσαι όπου σταθείς
πόσο πολύ μου λείπεις.
Στη δικαστική πλάνη ζω
μέσα στην αυταπάτη.
Ακρόαση απ' τη ζωή ζητώ
εύχομαι να προφτάσει.
Τα βήματα που χάραξα
σύντομα να μη χάσει.
Ποίηση:Μαρία Πεπικίδου
Πέμπτη, 25 Οκτωβρίου 2012
Poem by, toxotina73
Δευτέρα, 22 Οκτωβρίου 2012
Στο ταξίδι αφέσου
Καιρός μεγάλων στοχασμών
αναχωρώ στο φως.
Στη μέριμνα κρυφών παθών
παρμένα στον παλμό.
Υπάρχω στις σκέψεις γυρνώ
κοντά τους ανασαίνω.
Σε λόγια αθάνατα ζω
στιγμές που δεν πεθαίνουν.
Ρητορικά σοφά μιλώ
με την σιωπή διδάσκω.
Δίπλα στα όνειρα χωρώ
ζεστά να τα σκεπάσω.
Ίδρυσα μες στα οράματα
στίχους στο άπειρο χτίζω.
Προς τιμή του έρωτα
στεφάνια του χαρίζω.
Άηχα πρωταγωνιστώ
έχοντας πρώτο ρόλο.
Έγνοιες έχω να βοηθώ
γίνομαι οξυγόνο.
Καταραμένη μοναξιά
φύγε μακριά φωνάζω.
Μορφή μες απ' το πουθενά
έρχομαι σ' αγκαλιάζω.
Η έμπνευσή μου συντροφιά
βράδια μελαγχολικά.
Πάω στ' αστέρια εκεί ψηλά
μες στη βαρυχειμωνιά.
Σε μονοπάτια έρημα
φύλακα άγγελο στέλνω.
Αισθήματα που πέθαναν
πάθη τους ανασταίνω.
Πεζός συλλέκτης ώρας
των χρόνων λογισμοί.
Ζητιάνος της συμπόνιας
στους δρόμους της ψυχής.
Όταν γεύεσαι τις πίκρες
το νέκταρ μου σου δίνω.
Σε ασπρόμαυρες σελίδες
εικόνες χρωματίζω.
Ίσκιος στην όψη του Θεού
όπου σε ταξιδεύω.
Κομμάτια γης και ουρανού
για να περάσεις δένω.
..Σε περιμένω..
Η έκστασή μου έφτασε
πιο πέρα απ' το σύμπαν.
Το πνεύμα μου δραπέτευσε
απ' το κορμί μου βγήκα.
Μπελάς τα δάκρυα τα καυτά
χαμόγελα προστάζω.
Για μια ζωή που προχωρά
τα βήματά σου, βιάζω.
Αν θες ν' ακούσεις συμβουλή
ξύπνα και ονειρέψου.
Μοιάζει της φλόγας σπιθαμή
στο ταξίδι αφέσου.
Κυριακή, 21 Οκτωβρίου 2012
Ποίηση:Μαρία Πεπικίδου
Σεβαστείτε τα πνευματικά δικαιώματα.
Σας ευχαριστώ.
Poem by, toxotina73
Ακροστιχίδα
''ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΠΟΙΗΜΑ''
Αγάπα με ψυχή μου!!
''ΑΝΑΣΑ ΖΩΗΣ''
Άρχισαν τριγύρω
τα πάντα να μου μιλάνε.
Και τ’ άνθη της φύσης
να μου χαμογελάνε.
Έπαιζε η ζωή μου
θαρρείς ένα παιχνίδι.
Κάθε μέρα φάνταζε
αγάπης πανηγύρι.
Νόμιζα πως όνειρο ζω
και το πρωί θα φύγει.
Την γεύση σου επάνω μου
έχω απ' τα χείλη.
Με εικόνες του πάθους σου
κοιμάμαι, ξυπνάω.
Με σώμα και ψυχή
να σε παρακαλάω.
Αισθήσεις ανυπόμονες
τα χάδια σου γυρεύουν.
Λαίμαργα πρωινά φιλιά
το φιλί σου κλέβουν.
Να νιώσουν παλμούς
τον σφυγμό της καρδιάς σου.
Ψηλά κύματα ν’ ανέβουν
μες στα κύτταρα σου.
Στην αγκαλιά σου κράτα με
ν' ανάψουν τ' αστέρια.
Κλείσε με σφιχτά
μες στα ζεστά σου χέρια.
Στην σκέψη μόνο μέθυσα
κι έμεινα μαγεμένη.
Κύλησε δάκρυ καυτό
στο σώμα μου που καίει.
Ανάσα μου θερμή πνοή
πως τρέμω μην σε χάσω.
Τον εφιάλτη που είδα χτες
πρέπει να ξεχάσω.
Χρόνια σε ονειρευόμουν
σε ήθελα κοντά μου.
Να μου χαμογελάς εσύ
να είσαι ο έρωτάς μου.
Ζήτησα κάθε μυστικό
να έχω της ψυχής σου.
Μια λέξη μου ψιθύρισες
θα μείνω στη ζωή σου.
Βυθίστηκα και χάθηκα
στη λίμνη των ματιών σου.
Σ' αγάπησα όταν άκουσα
τον πρώτο στεναγμό σου.
Ώρες παραδομένη
μες στα δικά σου λόγια.
Στο πέλαγος της ηδονής
πνίγομαι και τώρα.
Στιγμές μεγάλης προσμονής
ετοίμασα για σένα.
Να μου ξυπνήσεις τόλμησες
πάθη αγριεμένα.
Ήρθες να σβήσεις πυρκαγιά
που 'χω στα σωθικά μου.
Ως στα βαθιά κοιλώματα
στον πόθο της φωτιάς μου.
Γυμνός στις φλόγες πέρασες
σύνορα της αγάπης.
Και μέσα μου σ' έκρυψα
γλυκέ λαθρεπιβάτη..
Σημάδια πόνου φλογερά
άφησες στο κορμί μου.
Στης γαλήνης τον κόλπο
ταξίδεψες μαζί μου.
Και δυο ανάσες γίναν μια
όρισαν την πνοή μου.
Σαν μια καρδιά που είναι δυο
έγινες η ζωή μου.
Αγάπα με ψυχή μου!!
Σάββατο, 20 Οκτωβρίου 2012
Ποίηση:Μαρία Πεπικίδου
Σεβαστείτε τα πνευματικά δικαιώματα.
Σας ευχαριστώ.
Poem by, toxotina73
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου