Ήταν γυναίκα ήταν όνειρο.
Σαραντάρης Γιώργος.
Ήταν γυναίκα ήταν όνειρο.
Ήταν γυναίκα ήταν όνειρο ήτανε και τα δύο
Ο ύπνος μ' εμπόδιζε να τη δω στα μάτια
Αλλά της φιλούσα το στόμα την κράταγα
Σα να ήταν άνεμος και να ήταν σάρκα
Μούλεγε πως μ' αγαπούσε αλλά δεν το άκουγα καθαρά
Ήταν ωχρή και κάποτε έτρεμα για το χρώμα της
Κάποτε απορούσα νιώθοντας την υγεία της σα δική μου υγεία
Όταν χωρίζαμε ήτανε πάντοτε νύχτα
Τ' αηδόνια σκέπαζαν το περπάτημά της
Έφευγε και ξεχνούσα πάντοτε τον τρόπο της φυγής της
Η καινούρια μέρα άναβε μέσα μου προτού ξημερώσει
Ήταν ήλιος ήταν πρωί όταν τραγουδούσα
Όταν μόνος μου έσκαβα ένα δικό μου χώμα
Και δεν τη σκεφτόμουνα πια εκείνη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου