Δευτέρα 21 Ιανουαρίου 2013

Καταιγίδες…

Κυριακή, 28 Φεβρουαρίου 2010

Καταιγίδες…


Σε κυκλώνει πάντα αιφνιδιαστικά….
κλέβοντας κάθε οικείο
.


Τσακίζοντας τη ψευδή ασφάλεια
και όλη της τη ζεστασιά….
που κάποτε αγαπούσες
.
Παίρνεις μηχανικάπαθητικά
την στάση του εμβρύουΚαι απλά αφήνεσαι
παραδίδεσαιστο εξαγριωμένο πεπρωμένο
.
Το αβέβαιο αποκτάει ορίζοντα
μόνο για να σε παρασύρει
στα πιο βαθιά και σκοτεινά νερά
εκεί που θα πνιγείς, σίγουρα στο τέλος
Όμως την κοιτάς μπροστά
Λάμπει πρόστυχα για να σε ξεγελάσειΤο ξέρεις μα της χαμογελάς
.Σε κατέκτησε με το παιχνίδι
Για αυτό δεν του αντιστέκεσαιαν και δεν ποντάρεις στην ελπίδα

Μα νιώθεις στα χείλη σουτις σταγόνες της, υγρές
τις γλείφεις σαν τις πληγές σου….

Προσπαθείς όσο μπορείς….
τη πλάνη της να απολαύσεις

Ο αέρας σου παίρνει τα μαλλιά
και χαϊδεύει το αφτί σου....
με άγριες πρόστυχεςαπειλέςΞέρει πως να σε ανάβει

Προδομένες υποσχέσεις
πολλαπλών οργασμώνσε ηλιόλουστους ορίζοντες
που γνωρίζεις πως έχεις χάσει….


Μα τώρα ξέρεις μόνο πως διψάς….
.
Διψάς τόσο
που ίσως να πεθάνεις….

.
.
.
Αναρτήθηκε από aKanonisti στις 2:55 π.μ. 18 σχόλια
Ετικέτες

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου