Ανεμώνη
Χέρια άδεια
Κορμιά άδεια
Νεκρική σιγή
Δεν είναι πια εδώ
Ο Άδωνις πεθαίνει
Θρηνεί η Αφροδίτη
Για τον χαμένο έρωτα
Που δεν αντίκρισε ποτέ
Ο Άρης τους εζήλεψε
Θεός ο μανιασμένος
Έριδα τους έσπειρε
Και λάβωσε τη μοίρα
Άψυχα τώρα τα κορμιά
Δεν έχουν πια συμπόνια
Ραντίστε με νέκταρ την πληγή
Μήπως σωθεί ο καλός μου
Μα να σου ξεπετάγεται
με νέκταρ και με αίμα
λουλούδι απροστάτευτο
που λέγεται ανεμώνη
φυσάει ο άνεμος
ανθίζουν τα μπουμπούκια
και μ’ ένα ανεμοφύσημα
τα παίρνει τα σαρώνει
Έτσι σαν την ανεμώνη…
Μαράθηκε η αγάπη μας
Κι ας μη σε λένε Άδωνη
Κι ας μη με λένε Αφροδίτη
Γήινοι κι δυο
Με λάσπη και με αίμα
Δεν έχω άλλο πια
ανάγκη από κανένα
Μονάχα από σένα
Κι ας είσαι μακριά…
Δημιουργός : MIPS
Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-10-2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου