κατακάθια εγκεφάλου
Ένα γυάλινο βάζο έγινε το κεφάλι μου
το γέμισα με γκαζάκια που αγόρασα από το περίπτερο
έβαλα μέσα κόκκους καφέ, δυο κύβους ζάχαρη,
είχε μείνει και λίγη ξεθυμασμένη κόκα κόλα στο μπουκάλι
την έριξα κι αυτή μέσα, έβαλα και τα λόγια σου,
δυο κουμπιά από το πουκάμισό σου, ένα σπασμένο
σκουλαρίκι ...
μετά τα ταρακούνησα όλα μαζί και τα ήπια.
Μόνο τα λόγια σου παρέμειναν σκούρο κατακάθι
να λερώνει το γυαλί του μυαλού μου.
Levina
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου