Μια φορά και ένα καιρό
Έψαχνα να βρω ένα παραμύθι
Που να μιλάει για την αλήθεια
Για τον έρωτα, για την αγάπη
Όλα τα παραμύθια τελικά
γι αυτά μιλούσαν
μα πάντα είχαν και ένα δράκο
μια κακιά μάγισσα , μια μητριά
Είχαν έναν κακό βασιλιά
ή δυο άσπλαχνες αδελφές
Αναρωτιόμουν πως επιζούσε
Η αγάπη μέσα σε τόσο πόλεμο
που της έκαναν τα τέρατα
Πως τα κατάφερνε η πριγκίπισσα
...ξέφευγε από τις κακοτοπιές
Και συναντούσε τον πρίγκιπα της
Αναρωτιόμουν σαν παιδί πως
το λαμπερό αυτό ζευγάρι
έστηνε το ζαχαρωμένο σπιτικό του
στον λόφο επάνω !
Τριγύρω δάση και βουνά
κι από κάτω στην καταπράσινη πλαγιά
Πουλιά και αγρίμια γελαστά και πιο πέρα
Ευτυχισμένοι χωρικοί να χαιρετούν
Για την αγάπη ΄΄ ζήτω ΄΄ να φωνάζουν.
Μια φορά και ένα καιρό
Την πριγκίπισσα παρίστανα και εγώ
Έγινα η κοιμωμένη , η σταχτοπούτα,
έγινα η χιονάτη και μετά η Ραπουνζέλ
Περίμενα τον πρίγκιπα να έρθει
Έλεγα …
Δεν μπορεί κάποιο φιλί θα με ξυπνήσει
Κάποιο χέρι θα με τραβήξει από τις στάχτες
Ο βασιλιάς μου θα με σώσει από το μήλο
Δεν θα αφήσει να μου κόψουν τα χρυσά μου μαλλιά
Τα χρόνια περάσαν και
απόμεινα να κοιμάμαι δίπλα στο τζάκι
μασουλώντας πικρά μήλα και με
ανακατωμένα τα μακριά μου τα μαλλιά
Μια φορά και ένα καιρό
Πίστευα στις ζαχαρωμένες πολιτείες
Στα κέικ πασπαλισμένα με άχνη και
στην κορφή να στέκονται ευτυχισμένοι
Ο πρίγκιπας και η μικρή πριγκίπισσα
αμέριμνα χαμογελώντας να παραμένουν
αρυτίδωτοι μέσα στον χρόνο
Στο σήμερα το είδα το τέρας
Να μου χαμογελά ειρωνικά
Την μάγισσα λαχταριστά μήλα να μου δίνει
Δηλητήριο μαύρο να στάζουν στον λαιμό μου
Τα μακριά ολοζώντανα μαλλιά μου
Σκουριασμένο ψαλίδι τα πετσόκοψε
Τέρατα και Δράκοι ζούνε
Μια φορά και ένα καιρό
Πίστευα στα παραμύθια
Ακόμα τα πιστεύω
Μόνο που ……
τα πιστεύω
Κάπως αλλιώς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου