Μια στιγμή φτάνει μόνο...

Μια στιγμή φτάνει μόνο να σε θυμηθώ
Τα μάτια σα κλείσω αμέσως είσαι εδώ
Κάνω τα χέρια μου αγκαλιά για να σε κλείσω μέσα, έλα
Κρυμμένος είσαι πάλι στο μυαλό μου μέσα
Έκανα τόσα για να καταφέρω να σε σβήσω
Τόσες βραδιές, αχρείαστες, τόσα βήματα πίσω
Τι δεν θα έδινα να ζήσω ξανά και ξανά την κάθε μας στιγμή
Την πρώτη αγκαλιά τα πρώτα φιλιά
Τόσα έκανα να σε κερδίσω
Με τι ψυχή τώρα να τα αφήσω, να τα γκρεμίσω
Γύρισε πίσω, σου φωνάζω δυνατά
Γύρισε πίσω, μα η φωνή πίσω γυρνά άδεια
Άδεια από ψυχή από καρδιά
Άδεια από ζωή από συναίσθημα
Υπάρχουνε στιγμές που σε αγαπώ
που σε μισώ, μα πάλι είμαι εδώ
και σε ζητώ

Αναρτήθηκε από Sandrenia στις 11:24 μ.μ. 0 σχόλια