Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ
μεγάλα κι υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη…
Αλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον.
Ανεπαισθήτως μ’ έκλεισαν από τον κόσμον έξω.
μεγάλα κι υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη…
Αλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον.
Ανεπαισθήτως μ’ έκλεισαν από τον κόσμον έξω.
~Κωνσταντίνος Καβάφης
Κοίταξε
τα αστέρια. Είναι τα ίδια αστέρια με της προηγούμενης εβδομάδας και με
πέρισυ. Είναι τα ίδια και όταν είμασταν παιδιά. Ακόμα και όταν δεν
είχαμε γεννηθεί. Σε εκατοντάδες χρόνια, κανείς δε θα ξέρει ποιοι
είμαστε, όμως θα ξέρουν αυτά τα ίδια αστέρια...
Όσο νωρίς και αν έρθεις, δεν θα είναι ποτέ όσο νωρίς το επιθυμώ..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου