Του Σεπτέμβρη τα φεγγάρια είναι μελαγχοκικά...

Σας αφιερώνω όλα τα παρακάτω στιχάκια που έχουν γραφτεί για
χάρη του φθινοπωρινού Σεπτέμβρη καθώς και το τραγούδι που
ακούμε...

..Έτσι με πρόδωσαν Σεπτέμβρη μήνα
εχθροί και φίλοι απ' την Αθήνα...

..Σεπτέμβρη μήνα μου βροχή φωνή μου
Νησί που σώπασες πικρό νερό
Όλα τελειώνουνε κάτω απ’ τον ήλιο
Όλα αρχίζουνε με τον καιρό..

..Σεπτέμβρη δρόμε μου νησί φωτιά μου
Όσα τελειώνουνε μες στον καιρό
Αίμα που έδωσα πέρα στην άμμο
Έρωτα έσβησες μες στον λυγμό..

..Κάθε Σεπτέμβρη θα γυρνάς απ' το χωριό σου
και μόνο απ' τα άσπρα μέρη κάτω απ' το μαγιό
θα αναγνωρίζω το κορμάκι το δικό σου
που τους χειμώνες το κοιτάζω μόνο εγώ..
Και τι έχει ο ήλιος που δεν έχω να σου δώσω
αυτός τη νύχτα κλείνει εγώ μένω ανοικτός
κι αν καταφέρω και τον πάγο σου τον λιώσω
κάθε Σεπτέμβρη θα γεμίζουν όλα φως..

..Η αγάπη θέλει μια αγκαλιά
λίγο κρασί κι ένα ζεστό κρεβάτι
κι αν θέλεις να θυμάσαι κάτι
θυμήσου του φθινοπώρου τα φιλιά..

..Φθινοπωριάζει στης Αθήνας την καρδιά,
κλαίει ένα τρένο και σου φέρνει ανατριχίλα
και στην Ομόνοια εμείς κάθε βραδιά
σαν σκουπιδιάρηδες μαζεύουμε τα φύλλα..

..Κι εσύ στα μάτια με κοιτάς και δε μιλάς
και με ζαλίζεις όπως οι μεγάλοι μύστες,
φθινοπωριάζει στης Αθήνας την καρδιά
και στην Ακρόπολη πεθαίνουν οι τουρίστες..

..Φθινοπωριάζει στης Αθήνας την καρδιά,
κίτρινα φύλλα πεθαμένα κι οι ελπίδες
και στη ζωή μας είναι μόνο αληθινά
τα χίλια ψέματα που λεν οι εφημερίδες..

..Φθινοπώριασε και τα φύλλα από τα δέντρα πάλι πέφτουνε
και τα δάκρυα απ΄τα μάτια μου που τρέχουνε
μοιάζουν μ΄άσπρα περιστέρια που πετάνε
που τα έχω στείλει εγώ εκεί να΄ρθουν
συντροφιά να σου κρατάνε..



..Φθινοπώριασε ο άνεμος σε πήρε, φθινοπώριασε
και απ την καρδία σου η αγάπη μου ξεθώριασε
σκοτείνιασε μπροστά μου ο ουρανός..
Κιτρινίσανε του έρωτα τα φύλλα, κιτρινίσανε
στο χώμα απλά να πέσω με αφήσανε
να πίνω απ τη βροχή σου ο τρελός..

..Οι αγάπες οι μεγάλες, φθινοπωρινές ψιχάλες
και ξερόφυλλα που φέρνει ο βοριάς,
οι αγάπες οι μεγάλες, φθινοπωρινές ψιχάλες
κι ένα χτύπημα της πόρτας της βαριάς..

..Θα 'ναι Σεπτέμβρης μήνας μπορεί κι Οκτώβρης
θα 'σαι στην πόλη εσύ κι εγώ στο νησί
και όποιος θυμάται πιο πολύ θα το βρεις
όταν θα παίρνεις το γράμμα μου το θαλασσί..

..Φθινόπωρο βαρύς ο χωρισμός
τα δεδομένα Θεέ μου πως ν' αλλάξω
δεν είσαι πια εδώ να μ' αγαπάς
με χάρτινα φτερά πώς να πετάξω..

..Φθινόπωρο γυναίκας
Και θα τρίξουνε τα φύλλα κάποια νύχτα ξαφνικά
Φθινόπωρο γυναίκας
Δίχως τύψεις οι ρυτίδες θα γελούν ειρωνικά
Κι εγώ θα σε ρωτάω, να μάθω θα ζητάω
Ακόμη αν με θες όπως με ήθελες κι εχθές
Φθινόπωρο γυναίκας
Και ο χρόνος θα βουλιάζει μ΄ ένα άχ όπως κι εγώ
Φθινόπωρο γυναίκας
Μες στην ψύχρα του καθρέφτη κολλημένη να ριγώ
Κι εσύ να με τρελαίνεις αφού δε θα με ζεσταίνεις
Μα πες μου αν με θες, όπως με ήθελες κι εχθές
Φθινόπωρο γυναίκας
Κι ένας άβαφτος Σεπτέμβρης θα μου φέρει πρωινό
Φθινόπωρο γυναίκας
Και κρατιέμαι απ΄ το φιλί σου τ΄ ακριβό και το φθηνό
Επάνω σου κολλάω και κάνω πως γελάω
Ν΄ ακούσω πως με θες όπως με ήθελες κι εχθές..



..Του Σεπτέμβρη τα φεγγάρια είναι μελαγχολικά
γιατί τους μιλώ τα βράδια για μια αγάπη μου παλιά
Του Σεπτέμβρη τα φεγγάρια
είναι μελαγχολικά και σε φέρνουν στα σκοτάδια
στα όνειρά μου τα τρελά…

..Απόψε η σκέψη μου δεν βρίσκει άκρη
Απόψε λύγισε η αντοχή
Πρώτο φθινόπωρο που με πεθαίνει
Πρώτο φθινόπωρο χωρίς βροχή..

Αναρτήθηκε από V.