Σ αγαπάω

Κατηφόριζα με βήμα γρήγορο

Στο πεζοδρόμιο μόνος ήχος

τα ψηλά τακούνια μου να σπάνε

της πόλης τους δυνατούς ήχους

Tις σκέψεις μου  είχα συντροφιά

Δεν έφτανε στο μυαλό μου τίποτα άλλο

Αυτοκίνητα, κόρνες, φωνές

Να περπατάω χωρίς σκοπό

Αφηρημένη να στρίβω στις γωνίες

Να  σταματώ στα φανάρια

Για να περάσω απέναντι σε μια

Μοναχική πορεία που δεν τελείωνε

Ποτέ.

Ένοιωσα την παρουσία του

Στον ίδιο ρυθμό με το δικό μου

το δικό του βαρύ βήμα

Το μουρμουρητό που έβγαινε

από το βάθος του κορμιού του

τάραξε την γαλήνη μου

Τόσο κοντά μου ήρθε ...

Έφτασε στα ρουθούνια μου

Η δική του μυρωδιά και με έπνιξε

Έχασε τον βήμα μου τον ρυθμό του

όταν τον άκουσα να ικετεύει

με ένα λυγμό στην βραχνή φωνή του

-Αγάπησε με

Πόσο θράσος ένας άγνωστος

έχει ....να ζητάει  κάτι τέτοιο?

Γύρισα να τον κοιτάξω και

μόνο τα άσπρα του μαλλιά

μπόρεσα να δω πριν το

βλέμμα μου τον παγώσει  ακίνητο

-Στην  ηλικία σου !

Τον ειρωνεύτηκα τον ενοχλητικό

και χάρηκα με την απόγνωση

που στο δικό του βλέμμα διάβασα

Με σταθερό βήμα απομακρύνθηκα

μα τόλμησα μια κρυφή ματιά

πίσω από την πλάτη μου να τον δω

Ακίνητος στεκόταν με γερτούς τους ώμους

μάτια χαμηλωμένα ....παγωμένος

σε κάποιο άλλο κόσμο έμοιαζε χαμένος

Ποτέ δεν ξέχασα τον άγνωστο

Που μου είπε 

«Αγάπησε με»

Να μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πίσω

Θα σταματούσα την φόρα του κορμιού μου

Μια στάση θα έκανα τόσο δα μικρή μπροστά του

Στην αγκαλιά μου θα τον έκλεινα και ένα φιλί

Θα έδινα  στην ρυτίδα που είχε στο μάγουλο του.

Έτσι απλά θα του ΄λεγα

Σ αγαπάω.

Σ αγαπάω.

music_Schubert "Serenade"

Σκέψεις από την Levina Vil