Στίχοι:
Μάρω Βαμβουνάκη
Μουσική:
Τάκης ΒούηςΞέρω ένα τρένο που`ναι φτιαγμένο από τον άνεμο και τις φωτιές έχει φτερούγες, έχει και ρόδες και ταξιδεύει στις εποχές. Το Φθινόπωρο πάντα συμβαίνει όταν πέφτει βαριά η συννεφιά να σφυρίζει ξανά στην ψυχή μου να με παίρνει μακριά στα παλιά, και σε σένα. Να σε πάρω και να φύγουμε... Ξέρω τα μάτια σου που`ναι φτιαγμένα από του μύθου σου την ομορφιά από τον πόθο μου κι απ`την ανάγκη κι από του έρωτα την ερημιά. Το Φθινόπωρο πάντα συμβαίνει όταν πέφτει βαριά η συννεφιά να ανατέλλουνε μέσα στο σπίτι να με παίρνουν μακριά στα παλιά, και σε σένα. |
Ποια είναι τα «φτερά του έρωτα»; Τα διαφορετικά του πρόσωπα; Πώς είναι δυνατό να χωράει όλες αυτές τις εκρηκτικές δυνάμεις που δοκιμάζουν τα όρια μας, την αγάπη, το πάθος, τη ζήλια; Πόσο τυφλός, ωμός, κεραυνοβόλος, παράλογος, υπερβατικός μπορεί να γίνει ή πόσο σοφός, ώριμος, λογικός, υποταγμένος σε «προδιαγραφές» και σχηματοποιήσεις;
Σάββατο 27 Απριλίου 2013
Να σε πάρω και να φύγουμε
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου