ΓΥΡΙΣΤΡΟΥΛΑ ΣΙΩΠΗ ΣΤΑ ΠΙΟ ΨΗΛΑ ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΜΟΛΙΣ ΠΟΙΗΜΑ Η ΧΘΕΣΙΝΗ ΜΟΥ ΕΜΠΝΕΥΣΗ

ουρανό ατένιζες που έφτιαξες με βλέμματα

συνομήλικα με τη σιωπή-

μισή τυφώνας βάρδια φουρνέλα ιχώρ

μισή ύλη σπέρματος και απορία χαλεπή

πνιγμένη σε υπαινιγμούς με όνειρα –

γυριστρούλα σιωπή στα πιο ψηλά τα κείμενα

τις πρώτες μέρες έχεις να πεις πολλά

έπειτα συνηθίζεις

κι αυτό που έχεις το φυλάς

αρτεσιανό της Κυριακής ανήκεστο Δευτέρας

μη σε βρει η μέρα μ’ άλλους στίχους αποστροφής-

εφήμερη κλεψύδρα

κατακερματισμένο τίποτε

ανωτέρας βίας

γοργά καθώς διαβαίνει λεξικό τοπίο

λαμπικάρει έως το κουκούτσι του

εξαπτέρυγο θαυματουργό

σχεδόν αχειροποίητο

μόλις Ποίημα η χθεσινή μου έμπνευση

μακριά ηδονή από σταξιές επέκεινα

στον ήσκιο της το κλιμακτήριο αμίλητο νερό

ΚΟΜΜΟΣ «ΣΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ ΠΟΥ ΧΑΝΕΤΑΙ

διάττοντες στίχοι αποδημητικός ρυθμός

στα λιλά τσακίδια μιας περπατησιάς

ορυμαγδοί γραμματικής

εξαποστέλλοντας / μετοχές

λιμώττοντας / άναρθρο σκοπό

κι αδιαφορώντας η κοκκινοσκουφίτσα

όταν ο λύκος δεν είναι εδώ

μαδάει μια μαργαρίτα-

κομμός «στην Αλεξάνδρεια που χάνεται»

στο μεταξύ έχει σκοτεινιάσει από νωρίς με σύννεφα

στάσιμο τρισαλίμονο ετήσιο χρονικό επίρρημα

ευνουχισμένο «πριν», «μετά» τρισάγιο –

«αντί» στο γόνατο «μη ενδεώς» ακατάσχετο:

 «θα σου τσακίσω τα φωνήεντα ένα-ένα

να σε δω με σύμφωνα μονάχα μες στο στόμα»,

 «γένοιτο χατέρω καλώς έχον» από καταβολής κόσμου

άναρχο ποίημα σφαγμένο εντός μου

σφαδάζει σε θήκες με όνειρα

στα ύφαλα της Ωγυγίας του Ποιητή

παραλήρημα φυλλοβόλου λόγου αείφυλλων γυναικών

Πλην ο αφαλός της μοναξιάς υποτελούς αιδοίου

μηδέν εις το πηλίκο της λέξης συλημένου σώματος

 [Τάσος Κάρτας, Οι λέξεις μέσα στο Ποίημα εικόνες σκέψεων και συναισθημάτων είναι και οι εικόνες που τις έντυσαν λαβύρινθος επιθυμίας λέξεων «για πράγματα που αρχίζουν να συμβαίνουν» ερήμην – στίχοι εικονολάτρες φωτογραφία λεξιθήρας και η ευπροσήγορη ηχώ της μοναξιάς στο τεντωμένο σχοινί μιας ανάγκης λανθάνουσας για ουρανό! – ART by Rozers ]

Αναρτήθηκε από Tasos Kartas στις 7:38 π.μ.