Δώσε μου τη μάσκα που φοράς

«Οι άνθρωποι είναι λιγότερο ο εαυτός τους όταν μιλούν αυτοπροσώπως.

Δώστε τους μια μάσκα και θα πουν την αλήθεια»:

                                                                         Όσκαρ Ουάιλντ.

 Μη με ρωτάς  όταν  γελάω η  κλαίω

αν  πονάω.

Όταν κρυώνω  αν θέλω να  ντυθώ

ή , γυμνή   μέσα στο χιόνι

 να   κρυφτώ.

Μη μου ζητάς  να ορκιστώ

τον  Έρωτα Θεό  αν προσκυνάω

ή αν  Εσένα αγαπάω

 Ποια καλντερίμια τις νύχτες

ο νους μου περπατάει.

Πόσα απ' τα ΟΧΙ   του  ,

ΝΑΙ  τα  μολογάει.

Μη μου μετράς τα λόγια

αν  μου βγαίνουνε  σωστά.

Το έλλειμμα είναι  στ' άστρα

που ξεμείναν λιγοστά.

Δώσε μου τη μάσκα που φοράς

να την φορέσω

κι ό,τι θέλεις τότε  να σου πω

θα το μπορέσω.

Όταν  ο Ποιητής εμπνέεται  από ένα αδόκιμο έμμετρο .

"Πάρε τη μάσκα που φορώ

και πάμε γι άλλους τόπους

εκεί που τ΄ άστρα ξενυχτούν

μ΄ ανθάκια κι άγιους πόθους.

Τάκης Τσαντήλας