.σ' έχω βρει και σε χάνω!

.σ' έχω βρει και σε χάνω!

Σ΄έχω βρει και σε χάνω
δανεική παρουσία
έχω τόσα να κάνω
και δεν έχουν ουσία
όπου είσαι πηγαίνω
δίχως λόγο να πάω
με τους φίλους σου βγαίνω
επαφή να κρατάω
Κάποιες μέρες ακούω
στη σιωπή τη φωνή σου
πάνε μέρες που λείπεις
είμαι ακόμα μαζί σου
σε ρωτάω τι έχεις
και σου λέω καλημέρα
σ΄αγαπάω μην τρέχεις
είσ΄ακόμα εδώ πέρα
Προσπαθώ να ξεχάσω
όμως κάτι συμβαίνει
ό,τι όμορφο πιάσω
να το δεις περιμένει
Σ΄ έχω βρει και σε χάνω
σταθερή μου αξία
η ζωή μου σε τάξη κι η καρδιά σ΄αταξία Έχεις γίνει συνήθεια και το μόνιμο θέμα σου δανείζω αλήθεια να πληρώνεις το ψέμα
Κάποιες νύχτες στους δρόμους
σε τρακάρω τυχαία
είν΄αμάξια οι μόνοι
και οι σχέσεις τροχαία
στα παλιά μας τα στέκια
όπως πάντα συχνάζω
είχα πει πως θ΄αλλάξω
κι όσο αλλάζω σου μοιάζω

Και σε χάνω...


...χαράζω τομές στη μνήμη, κάθετες, οριζόντιες, διαγώνιες. εκεί, να σε βρω...ΕΛΠΙΖΩ! ζω; υπάρχω; υπάρχεις; παραπλανώ, ξεγελώ σαν παιδί την αίσθηση...σ' αγγίζω, σε νιώθω, σε ζω. υπάρχω, εκεί που υπάρχεις...ΕΣΥ! στ' απομεινάρια της ύπαρξής μου, ταξιδεύω... επέλεξα, μου είπες...μα, επιλογή δεν είχα. ποιός ανασαίνει αυτό που δεν υφίσταται, ποιός στη σιωπή ακούει λέξεις, ποιός βλέπει το αόρατο; ...να γράψω για σένα, μμμμ! δύσκολο. πιο δύσκολο απ' όσο φανταζόμουν! απόψε πάλι που θα 'ρθείς...θα 'ρθείς; θα σου μιλήσω. θα σου πω: για όλα αυτά που, ανατέλλουν!

θα σου πω: για τη θάλασσα χωρίς πειρατές...

θα σου πω: για διάφανους βυθούς...

θα σου πω: για όλα εκείνα που, ντύντηκαν με ΦΩΣ στον ερχομό σου...