Δευτέρα, 15 Ιουνίου 2009 10:19 πμ
Σήμερα μετά από τόσο καιρό αποφάσισα να σου γράψω τι είναι αυτό που με κάνει κι έχω τρελαθεί μαζί σου. Γιατί σ' αγάπησα. Γιατί σ' αγαπώ κι είμαι ερωτευμένη μαζί σου. Και παρόλο που ξεκίνησα να σου λέω κάπου πάντα την κόβαμε την κουβέντα και το γυρνούσαμε κάπου αλλού. Κι επειδή τα λόγια φεύγουν και χάνονται σαν τον αέρα ενώ τα γραπτά μένουν, αποφάσισα να σου τα γράψω τώρα που είμαι χαλαρή πίνοντας το τσάι μου. Και ναι, προτιμάς να σου τα λέω όπως θα σου τα πω με την πρώτη ευκαιρία που θα 'χουμε χρόνο μαζί. Να σου τα λέω και να σε κοιτώ βαθιά μέσα στα μάτια, χωμένη μες την αγκαλιά σου. Αλλά θέλω να τα δεις και μαζεμένα να τα καταλάβεις, να τα εμπεδώσεις και γιατί όχι; Να τα εκμεταλλευτείς κιόλας προς όφελος σου. Να με κάνεις να σ' αγαπώ κάθε μέρα πιο πολύ. Και υπάρχουν πολλοί τρόποι για να το καταφέρεις αυτό καρδιά μου. Ακόμη είναι κι αυτός ένας τρόπος να συνεχίσω και την ερωτική μου εξομολόγηση...
Ξεκινώ λοιπόν χωρίς πολλά πολλά και επί του θέματος. Θέλω όμως να πάρω τα πράγματα από την αρχή.
Όταν σε γνώρισα, φυσικά και δεν σε αγάπησα με την μία. Κάτι τέτοιο αν έλεγα θα ήταν πέρα ως πέρα ψέμα.Σε ερωτεύτηκα όμως κεραυνοβόλα. Και ναι, με χτύπησε κατακούτελα. Και να σκεφτείς πως δεν πίστευα σ' αυτό που λένε έρωτας με την πρώτη ματιά. Δεν πίστευα καν στον έρωτα. Και το ξέρεις πως αυτό είναι αλήθεια που σου λέω άσχετα αν ανακάλυψα μαζί σου τη ρομαντική πλευρά του εαυτού μου. Από την πρώτη μας κιόλας κουβέντα καταλάβαινα πως κάτι υπήρχε εδώ. Το καταλάβαινες και συ. Δεν ήταν απλά ιδέα μου. Δεν ήταν μόνο το μυστήριο κι η περιέργεια για μια νέα γνωριμία. Κανείς από τους δυο μας δεν έψαχνε για κάτι συγκεκριμένο, για κάποια σχέση.. πόσο μάλλον για έναν θυελλώδη έρωτα. Η χημεία όμως φάνηκε απ' την πολύ πολύ αρχή. Ο τρόπος που απαντούσες σε όλα αυτά που σου έλεγα, η έκπληξη σου για το ποια ήμουν στ' αλήθεια, ο δισταγμός σου να μου μιλήσεις ανοιχτά. Κι όμως έτσι ξεκίνησε το παιχνίδι. Και όλα αυτά το έκαναν πιο ενδιαφέρον. Και παρόλη την αναστάτωση σου (και την δική μου φυσικά ) που από δυο άγνωστοι μέσα στην ανωνυμία του διαδικτύου. Κι ενώ αυτό και μόνο το γεγονός από την πρώτη φορά κιόλας θα έπρεπε να μας αποτρέψει από το να γίνει οτιδήποτε άλλο μεταξύ μας, ούτε καν δεύτερη κουβέντα και να κάνουμε σαν να μην υπήρξε ποτέ τίποτα κι απλά να το ξεχνούσαμε, την ίδια κιόλας στιγμή το θέλαμε κι οι δυο κόντρα σε κάθε λογική να συνεχίσουμε με κάποιον τρόπο έστω και τυπικά. Το ήξερα και το ήξερες όμως ότι αυτό το ''τυπικά'' δεν θα μπορούσε ποτέ να ισχύσει μεταξύ μας. Το ήξερα πολύ καλά αλλά δεν ήθελα να σταματήσει. Κι όλο αυτό το κρυφτούλι, η αγωνία, το παράνομο, το καινούριο με συνάρπαζε. Αλλά δεν ήτανε μόνο αυτά σε καμμία περίπτωση. Ήταν η χημεία. Η χημεία που τα έκανε (και συνεχίζει να τα κάνει!!! ) όλα τόσο έντονα καρδιά μου. Και χημεία μεταξύ μας υπήρξε από το πρώτο λεπτό. Έτσι ο ενθουσιασμός κι ο έρωτας ήρθαν αμέσως. Δεν τον κατάλαβα στην αρχή. Εφόσον μέχρι τότε δεν πίστευα πως υπήρχε κάτι τέτοιο πως ήταν δυνατόν να πιστέψω ότι συμβαίνει σε μένα; Κι όμως είχε έρθει αμέσως. από το πρώτο κιόλας απόγευμα περίμενα πότε θα έρθει το βράδυ,για να δω τα γράμματα σου να ξεπροβάλλουν στην οθόνη του υπολογιστή. Όταν έβλεπα το εξής "ο χρήστης SotoS πληκτρολογεί τώρα ένα μύνημα" περίμενα με τρελή αγωνία να δω τι θα μου γράψεις τώρα.
Και τα βράδια που μιλούσαμε δεν ξεκινούσαμε αμέσως μόλις έμενα μόνη.Η καψούρα είχε ήδη ξεκινήσει μωρό μου. Και όταν κατάλαβα πως ήμουν ερωτευμένη μαζί σου φοβήθηκα. Φοβήθηκα πολύ. Για τον εαυτό μου. Μέχρι τότε πίστευα πως μπορούσα να ελέγξω τα συναισθήματα μου. Και να τα κρύβω από τους άλλους γύρω μου. Και το έκανα, το κατάφερνα. Όταν όμως κατάλαβα ότι σε ερωτευόμουν τρελά, κάθε μέρα και περισσότερο φοβήθηκα μήπως δεν μπορούσα πια να τα ελέγχω όπως θα ήθελα.Δέν σου κρύβω μάλιστα ότι σκέφτηκα πολλές φορές να εξαφανιστώ!Από φόβο, φόβο για το μετά, φόβο για μένα. Πίστευα πως θα μπορούσα να το ελέγξω. Αλλά δεν μπόρεσα, δεν τα κατάφερα. ακόμη από τότε ο έρωτας ήτανε τόσο δυνατός, τόσο παράφορος. Μετά απλά αφέθηκα, αφέθηκα τελείως και το είδες.Δενόμουν μέρα με τη μέρα πιο πολύ.Και απλά φοβόμουν. Φοβόμουν πάλι για αυτά που έρχονται και δείλιαζα για αυτά που ήθελα να σου πω αλλά δεν τολμούσα να ξεστομίσω. Ναι, κι εγω το ένοιωθα από τότε αλλά δεν τολμούσα να στο πω. Και εκείνα τα διαστήματα που έλειπα,νόμιζα πως δεν θα σε δω ξανά,πως όλα είχαν τελειώσει μεταξύ μας πριν καν ακόμα αρχίσουν,πριν ποτέ να μπορέσω να σου πώ όλα όσα πάντα ήθελα, τότε το κατάλαβα για τα καλά... Μία και καλή που λένε. Και παρόλο που είχα αποφασίσει να κάνω μία ακόμη προσπάθεια για να σώσω αυτό που είχα μέχρι τότε και σου το είπα και αργότερα, κατάλαβα εκεί πως ήταν από την αρχή καταδικασμένη. Αφού εσύ ήσουν αυτός που στ' αλήθεια αγαπούσα, αυτός για τον οποίον είχα χάσει το μυαλό μου...
Πώς έγινε όμως αυτό; Γιατί σ' αγάπησα; Γιατί σ' αγαπώ και τώρα; Γιατί θα σ' αγαπώ κάθε μέρα που περνάει όλο και πιο πολύ;
Σ' αγαπάω...
γιατί είσαι ακριβώς έτσι όπως είσαι.
γιατί είσαι ενθουσιώδης, παθιάζεσαι με το καθετί ,το πιο παραμικρό.
γιατί εκτιμάς ακόμη και το δευτερόλεπτο που περνάμε μαζί.
γιατί μου δείχνεις συνεχώς το πόσο πολύ μ' αγαπάς.
γιατί τα μάτια σου λάμπουν όταν με κοιτάς.
γιατί δεν χορταίνεις να με φιλάς.
γιατί δεν φοβάσαι τίποτα όταν είσαι μαζί μου.
γιατί έχεις δύναμη.
γιατί έχεις πίστη.
Σ' αγαπάω...
γιατί είσαι ζηλιάρης. Ποτέ δεν το είχα νοιώσει αυτό το συναίσθημα, το πως είναι να σε ζηλεύει κάποιος. Στην αρχή μου φαινόταν κάπως είναι η αλήθεια, μπέρδευα την έννοια της ζήλειας με την έννοια της εμπιστοσύνης και όντως είναι πολύ λεπτή και μικρή η διαφορά τους αλλά με τον χρόνο κατάλαβα πως το αίσθημα της δικής σου ζήλειας πηγάζει από τον έρωτα, την αγάπη που μου έχεις. Και μου αρέσει αυτό όσο κι αν δεν στο 'χω ποτέ παραδεχτεί. Ναι, μου αρέσει που με ζηλεύεις, αυτό σημαίνει πως με θες τόσο πολύ που με διεκδικείς.
Σ' αγαπάω...
γιατί όλα μαζί σου δείχνουν πιο όμορφα, πιο χρωματιστά, πιο μυρωδάτα. Όταν είμαι δίπλα σου όλες οι αισθήσεις μου είναι τεταμένες και γεύομαι, μυρίζω, νοιώθω τα πάντα πιο έντονα.
γιατί ότι και να κάνω δεν μπορώ να σταματήσω να σε σκέφτομαι, οι στιγμές που έχω περάσει μαζί σου μου έχουν μείνει αξέχαστες, είναι τόσο δυνατές.
γιατί το ξέρω πως τα καλύτερα έρχονται καρδιά μου. Αυτά που έχω βιώσει μαζί σου δεν είναι τίποτα μπροστά σε αυτά που έρχονται. Αυτά είναι τα καλύτερα και τα περιμένω, τα θέλω, τα επιδιώκω και δεν θα σταματήσω να το κάνω. Να τα κυνηγάω μέχρι να έρθουν.
Σ' αγαπάω...
γιατί σου αξίζει. Σου αξίζει να σε αγαπήσουν δυνατά, έτσι όπως αγαπάς εσύ χωρίς όρια, χωρίς φραγμούς, χωρίς πισωγυρίσματα.
γιατί είσαι ότι καλύτερο μου έχει συμβεί. Είσαι ότι καλύτερο μπορεί να μου συμβεί στη ζωή μου και δεν πρόκειται να σε αφήσω να μου φύγεις.
γιατί το ξέρω πως δεν μπορεί άλλος να μ' αγαπήσει, να μ' ερωτευτεί όπως εσύ, να μου δώσει τα πάντα και στον μεγαλύτερο βαθμό όπως το κάνεις εσύ, γι αυτό είμαι σίγουρη.
γιατί είσαι ο φύλακας άγγελος μου. Με προσέχεις και θες να με περιποιείσαι, να με φροντίζεις.
γιατί είσαι ο πασάς μου. Γιατί θέλω και γω να σε προσέχω και να σε κανακεύω, να μην σου χαλάω χατίρι, να μην σε στεναχωρώ, να μην σε πληγώνω, να σε κάνω να νοιώθεις κάθε στιγμή υπέροχα.
γιατί είσαι το μωρό μου. Μαζί σου μου βγαίνει και μένα ένα αίσθημα ευθύνης. Ναι, νοιώθω υπεύθυνη για σένα και επιδιώκω να σε φροντίζω, να σε περιποιούμαι, να σε χαϊδεύω, να σε παίρνω στην αγκαλιά μου και να σου λέω πως όλα θα πάνε καλά μην φοβάσαι.
Σ' αγαπάω...
γιατί χωρίς εσένα δεν ζω, απλά υπάρχω. Όταν είμαι μακριά σου έρχονται στιγμές που νομίζω πως δεν μπορώ να αναπνεύσω, πως πνίγομαι, πως όλα όσα υπάρχουν γύρω μου πέφτουν και με πλακώνουν, πως δεν μπορώ να αντιδράσω όσο και να θέλω, πως είμαι αδύναμη και ανήμπορη να λειτουργήσω χωρίς εσένα. Γιατί ό,τι και να κάνω, ό,τι και να λέω, με όσους ανθρώπους κι αν έχω γύρω μου δεν μπορώ να υποκαταστήσω την έλλειψη σου. Τίποτα δεν έχει αξία, τίποτα δεν έχει νόημα, τίποτα δεν έχει σειρά κι ακολουθία. Όλα τα υπόλοιπα είναι ανούσια υποκατάστατα, ανοησίες για να απασχολούν το μυαλό και να βοηθούν απλά για να περάσει ο χρόνος
Σ' αγαπάω...
γιατί στα μάτια μου είσαι ο πιο όμορφος άντρας του κόσμου. Νοιώθω υπέροχα όταν κυκλοφορώ μαζί σου, δεν σου το έχω πει αλλά έτσι είναι. Νοιώθω περήφανη γι αυτό που έχω, δεν έχω ανάγκη να κοιτάξω τίποτα άλλο γύρω μου.
Σ' αγαπάω...
γιατί πιστεύω και γω πως ταιριάζουμε και εμφανισιακά και γενικότερα από όλες τις απόψεις, παρόλο που δεν μοιάζουμε και τόσο. Δεν χρειάζεται να μοιάζουμε για να 'μαστε μαζί, οι μικρές διαφορές μας είναι που δίνουν γεύση στην σχέση μας. Μια γεύση ξεχωριστή, μοναδική, δική μας.
Σ' αγαπάω...
γιατί μαζί σου μπορώ να επικοινωνήσω καλύτερα απ' ότι με οποιονδήποτε άλλον άνθρωπο. Γιατί μπορώ να σου μιλήσω για ο,τιδήποτε, για όποια ανοησία μου κατέβει στο κεφάλι και συ με ακούς σαν να σου λέω τις πιο μεγάλες σοφίες του κόσμου.
Σ' αγαπάω...
γιατί προσέχεις ό,τι σου λέω. Μ' ακούς και μου δίνεις σημασία. Δίνεις αξία σε όλα, στο πιο παραμικρό, αλλά δεν τα καταπίνεις όλα αμάσητα. Μου αρέσει που έχεις δική σου άποψη σε πάρα πολλά θέματα και την υποστηρίζεις.
Σ' αγαπάω...
γιατί είσαι ανοικτός άνθρωπος, δεκτικός σε νέα πράγματα, σε νέες καταστάσεις. Γιατί δεν είσαι ξεροκέφαλος και επίμονος περισσότερο απ' όσο πρέπει.
Σ' αγαπάω...
γιατί μαζί σου μπορώ και ανοίγομαι, δεν νοιώθω άσχημα όταν το κάνω. Περνώντας ο καιρός θέλω ολοένα και περισσότερο να είμαι πιο ανοιχτή μαζί σου, πιστεύω πως είναι απαραίτητο για να είμαι καλά και να μπορώ να επικοινωνώ μαζί σου. Γιατί μαζί σου μπορώ να κλαίω, και το κάνω όλο και πιο πολύ, και να μην ντρέπομαι, να μην φοβάμαι, να μην νοιώθω άσχημα. γιατί μπορείς και κλαις και συ μαζί μου και δεν κολλάς να το κάνεις μπροστά μου φοβούμενος μην σε παρεξηγήσω, σου βγαίνει αυθόρμητα τις περισσότερες φορές από ευτυχία και δεν το καταπιέζεις ούτε και προσπαθείς να κρυφτείς.
Σ' αγαπάω...
γιατί μπορώ και περνάω τις φρίκες μου μαζί σου. Γιατί από τότε που σε γνώρισα είναι ολοένα και λιγότερες και μαζί σου λιγότερο επίπονες και περνούν πιο γρήγορα. Γιατί έχω φτάσει στο σημείο και εκεί που ήθελα να περνάω κάποια πράγματα μόνη μου, τώρα μου είσαι απαραίτητος ακόμη και γι αυτό. Δεν μπορώ να διανοηθώ να περάσω κάτι παρόμοιο ξανά χωρίς εσένα.
Σ' αγαπάω...
γιατί εξακολουθείς να με κάνεις να νοιώθω μοναδική. Ναι, στο λέω πολλές φορές και θα σου το λέω συνέχεια. Για σένα είμαι μοναδική και φαίνεται, κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή είτε είμαστε μαζί είτε μακριά ο ένας από τον άλλον.
Σ' αγαπάω...
γιατί δεν μπορώ να τελειώσω με τίποτα αυτό το ρημάδι το γράμμα..
γιατί συνεχώς βρίσκω καινούριους λόγους για να σ' αγαπάω..
γατί είναι αμέτρητοι αυτοί οι λόγοι..
γιατί σκέφτομαι κάποιον από όλους αυτούς και ξεχνάω άλλους πόσους..
Σ' αγαπάω...
γιατί πιστεύω πως είσαι δώρο Θεού για μένα.
γιατί είμαι πολύ τυχερή που σε γνώρισα, που είσαι μέσα στην ζωή μου, που μ' αγαπάς τόσο πολύ..
Σ' αγαπάω...
γιατί δεν θες να ακούς το ευχαριστώ για το δώρο που μου χάρισες.
γιατί δεν μπορώ παρά να σου το λέω, να στο φωνάζω κάθε μέρα.. Σ' ευχαριστώ..
Σ' ευχαριστώ..
Σ' ευχαριστώ..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου