Ο κόσμος των τρελλών

Ο κόσμος των τρελλών

Απόκαμες

και βάπτισες χαρά τη θλίψη

Σε βλέπω μόνος σου να περπατάς,

μόνος να ταξιδεύεις,

μόνος να χάνεσαι και να γελάς

Κάτω απ’ τ’ αστέρια,

μεσ’ στη βουή του κόσμου

Μόνος

Σε ακουμπώ, σ’ ακούω,

δε μου μιλάς, μονολογείς…

Δεν είναι αυτός ο κόσμος μου,

θέλω στον κόσμο των τρελλών

εγώ να ζήσω

Χάθηκες

και σε συνάντησα ξανά

πριν από λίγο

Δεν σου το κρύβω, ζήλεψα

Τουλάχιστον

γλύτωσε ένας, είπα.

ανάγερτος