Η ΠΡΟΣΩΠΙΔΑ

(το έργο είναι της χαράκτριας Βάσω Κατράκη )

Η ΠΡΟΣΩΠΙΔΑ

Είχε ένα κομμάτι σίδερο για πρόσωπο.
Ήταν μια ωραία πελεκητή προσωπίδα.
Δεν το ξέραμε
και ονειρευόμασταν κάτω,
από τις γλυκές ρυτίδες της καλωσύνης του.
Είχε δυό λευκά τριαντάφυλλα για μάτια,
που χαμογελούσαν μέσα από τις κίτρινες φλόγες,
μιας ύπουλης σαγηνευτικής αγάπης.
Κάποιος γέροντας είπε πως ήταν προσωπίδα
και ύστερα ξεψύχησε στην αποβάθρα.
Δεν τον πιστέψαμε
και ησυχάζαν τα κοπάδια μας,
κάτω από τον ίσκιο της.
Κάποιο βράδυ έπεσε η προσωπίδα.
Οι κλειστές πόρτες ψιθύριζαν,
για τα συντρίμια και τα βογγητά που κρύβαν
και τότε μόνο μερικοί,
αγουροξυπνημένοι από την φρίκη της αλήθειας,
διάβασαν στον ίσκιο της νυχτερίδας,
πως κάθε βράδυ, όταν γεμίζει το φεγγάρι,
ότι πέφτει και μια τέτοια σιδερένια προσωπίδα.

Βάσω Μπρατάκη

Από την ποιητική συλλογή μου
'' ΤΑ ΕΡΩΤΙΚΑ - ΔΟΚΙΜΕΣ ''
γράφτηκε το καλοκαίρι του 81