INSOMNIA -mips

INSOMNIA

Εδώ δεν είμαι πια,
ούτε κι εκεί είμαι όμως
Ζω εδώ, ζω κι εκεί
Θέλω να φύγω,
να πάω στα μέρη και τους τόπους
που πια μονάχα τις νύχτες επισκέπτομαι
ανάμεσα στη μία και στις πέντε
με τα μάτια καρφωμένα στο ταβάνι
εκεί που μιλάνε τη γλώσσα
της παιδικής μου ηλικίας
Στην αγκαλιά της μητέρας μου,
να με νανουρίσει
Να καθήσουμε όλοι στα σκοτεινά
μπροστά στο παράθυρο
και να περιμένουμε να φανεί ο γέρος εκείνος
που με τρόμαξε στο όνειρό μου
Κι από πίσω, μες στο σκοτάδι,
να υπάρχουν διερμηνείςγλωσσών
υπαρκτών και ανύπαρκτων
και να μεταφράζουν τα αμετάφραστα
Μέχρι που να σηκωθεί ο μπαμπάς
και να τους πει:«Ουστ, κερατάδες.
Πάρτε δρόμο. Εγώ γεννήθηκα τοεικοσιτρία.
Αυτά γίνανε σαράντα χρόνια μετά.
Τι ήξερα; Πώς να το φανταζόμουνα.
Ήμουν πτώμα στην κούραση
και το πρωί έπρεπε νάμαι στο χωράφι.
Τι προσπαθείτε τώρα να εξηγήσετε με λόγια;»
Και να ξεσπά με κατόπιν σε λυγμούς βωβούς
ο γέρος να λιώνει μαζί με τ' όνειρο,
να πνίγεται η φωνή του.
Κι η γιαγιά να βγάζειτα μαλλιά της από τις τσέπες
και να τα καίειπετώντας τα πάνω του.
«Να, να, να.....»Αυτό ήταν, τελείωσε.
Απόψε έγινε αποκατάσταση της αγάπης.
Κοιμηθείτε τώρα κι αύριο το πρωί
πάμε να μεταλάβουμε όλοι.

Παντελής Ηλιάδης
http://mips-poihsh.blogspot.gr/2011/09/insomnia.html