Είναι η ποίηση

Είναι η ποίηση

Είναι υπέροχη. Ένας σεξουαλικός
άγγελος. Είναι αυτή που μπορείς
να αγγίξεις, να φανταστείς, να

ξεσκίσεις. Είναι μια παρθένα που

τη νύχτα γίνεται θεριό ανήμερο.
Είναι αυτή που δεν έχει βγάλει
σχολή και δεν ξέρει γλώσσες. Και
δεν ξέρει από ηθική και δουλειές
γραφείου. Είναι αυτή που βγάζει
τη φούστα. Χωρίς ρυθμό, χωρίς
ομοιοκαταληξία, στυλ. Είναι αυτή
που είναι έτοιμη. Που δε διαβάζει,
που δε γράφει, που δε μελετά.
Είναι αυτή που κόβει μια ντομάτα
στην παραλία. Που γλείφει τα
δάχτυλά της. Είναι αυτή που δεν
ζευγαρώνει, που δεν απελπίζεται.
Είναι αυτή που αφήνει πίσω της
μια γραμμή από σπέρμα, υγρά,
γύρη. Είναι αυτή που δεν ψάχνει
το νόημα, το θεό, τις εκπτώσεις.
Είναι αυτή που καβαλάει το γλυπτό
νεροχύτη, που τρομάζει τα πουλιά
και τα παρδαλά κατσίκια, που ξεχνάει,
που δε σκέφτεται, που δεν έχει
μητρώο, που μονάχα πεινάει για
κοινούς θνητούς σαν εμάς.

~Αδέσποτος Σκύλος~