το όνειρο που κείτεται νεκρό
Μία μικρή νεράιδα ταξίδευε στα όνειρα της.
Εκεί έκανε πραγματικότητα όσα είχε στην καρδιά της.
Πήγαινε σε χώρες μακρινές που κανένας δεν είχε πάει.
Και έβλέπε πράγματα που από μικρή είχε μάθει να αγαπάει.
Ζωγράφιζε με αισθήματα σχέδια στην ζωή της
για να θυμάται όσα έκανε και κράτησε μαζί της.
Πέρα απ’ την άκρη του ουρανού
πέρα από την λογική
πέρα από όσα πίστεψε και όσα θα εμπιστευτεί,
ζούσε και επέλεξε να ζει μόνο με αγάπη και στοργή.
Σε μέρες βροχερές και μελαγχολικές χαμογελούσε πιο πολύ
από το βράδυ το πυκνό μέχρι να έρθει η αυγή.
Μοναδική της συντροφιά στα απέραντα ταξίδια είχε ένα αθώο όνειρο.
Που το έσερνε από εδώ και από κει το κακόμοιρο.
Ήταν οι χαρές , το είναι και οι λύπες της.
Ήταν αυτό που την προστάτευε από το κρύο στις μοναχικές νύχτες της.
Μα κάποια μέρα χώρισαν οι δρόμοι τους
και ήταν πλέον ο καθένας για τον εαυτό του.
Και έτσι επιβεβαιώθηκαν οι φόβοι τους
ζούσε ο καθένας το “γραφτό του”.
Μα κάποια μέρα είπαν στην νεράιδα πως το όνειρο της κείτεται νεκρό.
Και κείνη δεν το πίστευε έλεγε πως είναι κόλπο μαγικό.
Όταν αντίκρυσε το άψυχο σώμα του ονείρου της, ξάπλωσε δίπλα και έκλαψε.
Πονούσε γιατί ότι αγαπούσε στην ζωή …το έχασε!
18/2/2011
♔DƦάɱα QuƎeи ♔
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου