Το παιγνίδι
Πέμπτη, 29 Ιουλίου 201
Δεν είναι οι άνθρωποι παιγνίδια
Όταν θες
Να τους πατάς μες την καρδιά να τραγουδάνε
Κι όταν θα πάψουν το τραγούδι και πονάνε
Πάλι στο ράφι να τους βάζεις όπως χθες
Δεν είναι οι αγάπες κούκλοι πάνινοι θαρρείς
Να τους κρατάς στην αγκαλιά σου όταν μπορείς
Κι όταν μια άλλη πιο ζεστή αγκαλιά θα βρεις
Να τους ξεχνάς σε μια γωνιά. και δεν πονάνε
Δεν είναι μάτια μου το δάκρυ φυλακτό
Να θες σε για σένα να το στάζουνε για πάντα
Ακόμη κι αν τώρα θα κλαίω που σ αγαπώ
Μην κάνεις λάθος
Σαν έρθει η ώρα και το δάκρυ μου στερέψει
Είναι της μοίρας το γραφτό
Στα δυο σου μάτια πια το δάκρυ σου να τρέξει
Και δεν το θέλω
Γιατί τόσο σ αγαπώ
Μα εγώ
Να γίνω το παιγνίδι σου αν θες
Για ένα σου χάδι μια σου λέξη υποκρισίας
Μα μην με βάζεις στου αργύρου την τιμή
Κάθε που παίρνεις τα στενά της προδοσίας
Για μια σου λέξη υποκρισίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου