Στο φως...

Στο φως...

Σήκωσε τα μάτια...
Είμαι εδώ...
Ακούς...
Τους χτύπους της καρδιάς μου... Ο ουρανός τρόμαξε...
Ανέβηκε ακόμη ποιό ψηλά...
Τα αστέρια στολίζουν το φεγγάρι...
Η θάλασσα κόπασε...

Ο γλάρος μας πετά...

Στην ανάσα μας...
Στα χείλη μας...
Στο χαμόγελό σου...
Στο φως...


Ακούς...
Τους χτύπους μας...

Χορεύουν τρυφερά...

ανέβηκαν κι αυτοί ποιό ψηλά...

κάρφωσαν το φεγγάρι...

~
Αγκάλιασαν...

Λάτρεψαν...

Τις ψυχές μας...
Ψυχή μου...

Εσύ...

*
Στέλιος Κ.

~*~

Τέτοια ώρα
που το φως ιριδίζει στο δειλινό
σα ρόδι σπασμένο η θάλασσα
σχηματίζει
στου ορίζοντα την ακίνητη στιγμή
αλφαβητάρι
να συντροφεύει
τους χτύπους της καρδιάς σου
με ιστορίες
σιωπές
αφές...

Νιώσε...

Πορεύομαι
με την αφή
και την όσφρηση...
στάζει το φιλί αλμύρα
νοτίζουν τα ματόκλαδα
τρικυμίζουν τα χείλη...
τρελλαίνονται οι αισθήσεις
αγγίζοντας το κόκκινο
που δρασκελίζει
η νύχτα

Ανάμεσα ουρανού κι ωκεανού
άγρια καλπάζουν οι ψυχές...
στου φεγγαριού το δρόμο
χαράζουν περάσματα
στο άπειρο...

Οι ψυχές μας...
Ψυχή μου...
Εσύ...

*Αναστασία*