Τρίτη 25 Ιουνίου 2013

ΠΕΡΣΙ ΤΟ ΜΑΡΤΗ....

ΠΕΡΣΙ ΤΟ ΜΑΡΤΗ....


Περπατησα ξανα στα σοκακια που διαβηκαμε...
Βρεθηκα στο σπιτι που στεγασε εναν ερωτα...καποτε...
Ψυχρα,παγωνια,ουτε μια σπιθα να ζεστανει,ουτε ενα δακρυ...
Σηκωσα το νεκροπανο απο την πολυθρονα...μια χαραμαδα...φως...
Ακουω ενα γελιο..."δε θα σε αφησω ποτε".......
Στο μεγαλο καναπε,με κοιτας με ενα βλεμμα γεματο λαμψη....
κοκκινο κρασι ρεει στις φλεβες...πετρωμενο αγαλμα η μορφη....
"σ'αγαπω....ΜΑΖΙ ΩΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ...ΥΠΟΣΧΕΣΗ..."
Στο δωματιο πατω ματαια το διακοπτη...δεν αναβει...υγρασια.......
Ζωγραφισμενη εικονα...ενα κρεβατι ντυμενο στα μπλε...ημιφως......
Ξαπλωμενος γυμνος θεος...αρωμα λουλουδιων...χειλη υγρα....
χτυπος δυνατος...γλυκια προσμονη..."ελα"μου γνεφεις...."ΕΛΑ"...
Κραυγη ουρλιαχτο ζωου...η πορτα ανοιχτη...στο ΣΚΟΤΑΔΙ.......
Τρεχω μακρια...στα χερια ανεμιζουν κιτρινισμενα φυλλα βιβλιου...
κομμενα βιαστικα...ΚΛΕΜΜΕΝΗ ΖΩΗ.....ΖΩΗ ΜΟΥ.......
Υψωνω τα ματια ψηλα...τυφλα...Πουθενα τάσημενιο φεγγαρι...
Τα δαχτυλα σκιζουν την τελευταια σελιδα....αργα....
Χιλιαδες κομματακια μπλε χαρτι σκορπουν στον ανεμο...
γεμιζουν τον κατασκοτεινο θολο...ΒΡΕΧΕΙ....
Καταληγουν στη γη...και γινονται ΕΝΑ με το ΧΩΜΑ....
ΘΑΜΜΕΝΑ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ....

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου