Τόσο μόνο
Όσο το ανοιγοκλείσιμο στο διάφραγμα μιας φωτογραφικής πριν εστιάσει στην εικόνα
Όσο το πέταγμα ενός βλεφάρου πριν βυθιστεί η συνείδηση στο όνειρο
Όσο η στιγμή που χωρίζει την πρώτη ελαφριά ανάσα με τη δεύτερη, την βαθύτερη
Ποια είναι τα «φτερά του έρωτα»; Τα διαφορετικά του πρόσωπα; Πώς είναι δυνατό να χωράει όλες αυτές τις εκρηκτικές δυνάμεις που δοκιμάζουν τα όρια μας, την αγάπη, το πάθος, τη ζήλια; Πόσο τυφλός, ωμός, κεραυνοβόλος, παράλογος, υπερβατικός μπορεί να γίνει ή πόσο σοφός, ώριμος, λογικός, υποταγμένος σε «προδιαγραφές» και σχηματοποιήσεις;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου