ΣΕ ΒΑΘΡΟ Σ' ΑΝΕΒΑΣΑΝΕ
Σε βάθρο σ' ανεβάσανε
καμάρωναν για σένα
για βασιλιά σε βλέπανε
ότι ζητούσες τρέχανε
και με περίσσια έννοια
Τώρα όμως μεγάλωσες
όπως τα παραμύθια
κι έμαθες την αλήθεια
πως η ζωή είναι σκληρή
και δεν υπάρχει βάθρο
ούτε στέμμα από σμάλτο
Τώρα αγναντεύεις τα ψηλά
που δεν μπορείς να ζήσεις
κοιτάζεις την αδικία
και ψάχνεις την αιτία
για να την πολεμήσεις
καμάρωναν για σένα
για βασιλιά σε βλέπανε
ότι ζητούσες τρέχανε
και με περίσσια έννοια
Τώρα όμως μεγάλωσες
όπως τα παραμύθια
κι έμαθες την αλήθεια
πως η ζωή είναι σκληρή
και δεν υπάρχει βάθρο
ούτε στέμμα από σμάλτο
Τώρα αγναντεύεις τα ψηλά
που δεν μπορείς να ζήσεις
κοιτάζεις την αδικία
και ψάχνεις την αιτία
για να την πολεμήσεις
ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΑΓΕΦΥΡΩΤΗ
Μια σχέση αγεφύρωτη
ανοίξαμε οι δυο μας
αλλού εγώ αλλού εσύ
κλαίμε το χωρισμό μας
Σε γνώρισα τόσο αργά
όπως κι εσύ το ίδιο
δύο καρδιές τώρα πονούν
χωρίς να βρίσκουν ίσκιο
Γιατί αυτή η αγάπη
δεν ήρθε πιο νωρίς
ο ουρανός να λάμψει
σαν φως της αστραπής
γιατί αυτή η αγάπη
δεν ήρθε πιο νωρίς
Μια σχέση αγεφύρωτη
διαβαίνουμε οι δυο μας
αλλού εγώ αλλού εσύ
κλαίμε το χωρισμό μας
ανοίξαμε οι δυο μας
αλλού εγώ αλλού εσύ
κλαίμε το χωρισμό μας
Σε γνώρισα τόσο αργά
όπως κι εσύ το ίδιο
δύο καρδιές τώρα πονούν
χωρίς να βρίσκουν ίσκιο
Γιατί αυτή η αγάπη
δεν ήρθε πιο νωρίς
ο ουρανός να λάμψει
σαν φως της αστραπής
γιατί αυτή η αγάπη
δεν ήρθε πιο νωρίς
Μια σχέση αγεφύρωτη
διαβαίνουμε οι δυο μας
αλλού εγώ αλλού εσύ
κλαίμε το χωρισμό μας
Σε γνώρισα τόσο αργά
σ' ένα μικρούλη στέκι
μ' απλά πάλι χωρίσαμε
λίγο πρωτού να φέξει
σ' ένα μικρούλη στέκι
μ' απλά πάλι χωρίσαμε
λίγο πρωτού να φέξει
ΤΟ ΛΕΞΙΚΟ ΜΟΥ ΑΝΟΙΞΑ
Το λεξικό μου άνοιξα να βρω τη λέξη αγάπη
πια είναι η σημασία της και πόση η αξία της
γι' αυτό και το ξεφύλλισα αν έχεις κάνει λάθη
Διάβασα και κατάλαβα μελέτησα τι γράφει
πρέπει πρέπει να ξενυχτάς πολύ έως την αυγή
πρέπει στο πόνο να σκορπάς να νιώσεις την αγάπη
Τι έκανες από όλα αυτά ποιες ήταν οι θυσίες
τίποτα δεν προσπάθησες και όλα τα καταπάτησες
τώρα τι έρχεσαι λοιπόν και μου ζητάς ευθύνες
Το λεξικό μου άνοιξα να βρω τη λέξη αγάπη
μα τώρα που το μελέτησα καλά και υπέκυψα
εγώ να σε ακούσω με όλα αυτά τα λάθη
πια είναι η σημασία της και πόση η αξία της
γι' αυτό και το ξεφύλλισα αν έχεις κάνει λάθη
Διάβασα και κατάλαβα μελέτησα τι γράφει
πρέπει πρέπει να ξενυχτάς πολύ έως την αυγή
πρέπει στο πόνο να σκορπάς να νιώσεις την αγάπη
Τι έκανες από όλα αυτά ποιες ήταν οι θυσίες
τίποτα δεν προσπάθησες και όλα τα καταπάτησες
τώρα τι έρχεσαι λοιπόν και μου ζητάς ευθύνες
Το λεξικό μου άνοιξα να βρω τη λέξη αγάπη
μα τώρα που το μελέτησα καλά και υπέκυψα
εγώ να σε ακούσω με όλα αυτά τα λάθη
ΑΣΥΜΕΤΡΟ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΣΟΥ
Το όνομά σου δεν ξεχνώ ούτε τον Άι Νικόλα
εκεί που είπαμε τ' αγαπώ γίναμε ένα και οι δυο
ψηλά στη Πάνω Χώρα το όνομά σου δεν ξεχνώ
ούτε τον Άι Νικόλα άγιος μα φτωχός
εκεί που είπαμε τ' αγαπώ γίναμε ένα και οι δυο
ψηλά στη Πάνω Χώρα το όνομά σου δεν ξεχνώ
ούτε τον Άι Νικόλα άγιος μα φτωχός
Το όνομά σου δεν ξεχνώ τα γαλανά σου μάτια
και το μαλλί σου το ξανθό να διαγράψω δεν μπορώ
θα είναι η καρδιά μου άδεια το όνομα σου δεν ξεχνώ
κι ας μου' βαλες σκοτάδια με ένα γεια ψυχρό
και το μαλλί σου το ξανθό να διαγράψω δεν μπορώ
θα είναι η καρδιά μου άδεια το όνομα σου δεν ξεχνώ
κι ας μου' βαλες σκοτάδια με ένα γεια ψυχρό
Το όνομα σου λαχταρώ πάλι να το φωνάξω
όπως εκείνο το καιρό που λαχταρούσα να σε δω
σφιχτά να σ' αγκαλιάσω το όνομά σου λαχταρώ
στα χείλη μου να πιάσω και όλα ας τα χάσω
όπως εκείνο το καιρό που λαχταρούσα να σε δω
σφιχτά να σ' αγκαλιάσω το όνομά σου λαχταρώ
στα χείλη μου να πιάσω και όλα ας τα χάσω
Το όνομά σου δεν ξεχνώ είναι σαν το μαγνήτη
μου' χει κολλήσει στο μυαλό μου διώχνει κάθε καημό
κι ας ζεις σε άλλο σπίτι το όνομά σου δεν ξεχνώ
κι ας μου' βαλες το σύρτη πάντα θα σ' αγαπώ
μου' χει κολλήσει στο μυαλό μου διώχνει κάθε καημό
κι ας ζεις σε άλλο σπίτι το όνομά σου δεν ξεχνώ
κι ας μου' βαλες το σύρτη πάντα θα σ' αγαπώ
ΕΚΕΙ ΣΤΑ ΑΠΟΚΡΗΜΝΑ ΣΟΚΑΚΙΑ
Εκεί στα απόκρημνα σοκάκια
εκεί που αλλάζαμε φιλάκια
στέκομαι και σε περιμένω
σκέφτομαι ότι τα βήματα
έφερναν τα γλυκά μηνύματα
απ' τη δική σου λάμψη
που να' σαι αγάπη
μονάχη μου αργοπεθαίνω
Εκεί δειλά και σιωπηλά
ζητάω τη μορφή σου
εκεί π' αλλάξαμε στρατιά
φτιάχνουν φωλιά μαύρα πουλιά
κλαίω για τη φυγή σου
Εκεί στα απόκρημνα σοκάκια
εκεί που κάναμε ονειράκια
παίρνω το σοκάκι κι έρχομαι
βλέπω το σιωπηλό φεγγάρι
που μας κοιτούσε γλυκά το βράδυ
κι αγάπη διαλαλούσε
και μας χαμογελούσε
όμως τώρα πως αντέχομαι
εκεί που αλλάζαμε φιλάκια
στέκομαι και σε περιμένω
σκέφτομαι ότι τα βήματα
έφερναν τα γλυκά μηνύματα
απ' τη δική σου λάμψη
που να' σαι αγάπη
μονάχη μου αργοπεθαίνω
Εκεί δειλά και σιωπηλά
ζητάω τη μορφή σου
εκεί π' αλλάξαμε στρατιά
φτιάχνουν φωλιά μαύρα πουλιά
κλαίω για τη φυγή σου
Εκεί στα απόκρημνα σοκάκια
εκεί που κάναμε ονειράκια
παίρνω το σοκάκι κι έρχομαι
βλέπω το σιωπηλό φεγγάρι
που μας κοιτούσε γλυκά το βράδυ
κι αγάπη διαλαλούσε
και μας χαμογελούσε
όμως τώρα πως αντέχομαι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου