Όταν ιερουργεί η βροχή
τράβα ψηλά, στα ανήμερα
Αποχαιρέτησε τα σμήνη κι επέστρεψε μέσα σου
ντροπαλός και μουσκεμένος
Πιάσε με τα χέρια σου τη λάσπη
που πάνω σου απέμεινε,
βρες της μια γωνιά
και τρυφερά νανούρισέ την
Να λειτουργείς συχνά το χώμα
Κι όταν το φως λιγοστέψει κι άλλο
φρόντισε να του μιλάς ελαφρά,
να το γαληνεύεις με νότες αστείρευτες
Μόλις επιστρέψουν τα αποδημητικά
και σου φανερωθεί ο ανθός της λάσπης,
τότε γονάτισε
Τότε προσκύνησε..
L.N.E
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου