Φοίνικας

Φοίνικας

 

 

 

Σιωπηλά αναδύομαι απόψε.
Φοίνικας.
Περίλαμπρη η αμαρτία.
Στολίζει τον ουρανό.


Δεν με βλέπεις;
Δεν είναι ίδιος ο ουρανός;
Μάλλον οι αμαρτίες,
Δεν αστράφτουν όπως νόμιζα.


Δεν πειράζει.
Όλα τώρα είναι.
Όπως έμελλε να είναι.
Οριστικά.

 

 

 

 

 

Βροντερά τσακίζομαι απόψε.
Σκιά.
Συνείδηση τεμάχια.
Λερώνουν τον ουρανό σου.



Και τέλος;
Μένουν κάτι λέξεις.
Σε χαρτί τσαλακωμένο.
Σαν στο έδαφος ρημάζει ο ουρανός μου.

Αναρτήθηκε από Κωνσταντίνος Σιάκας