Πολλά λόγια για την αγάπη !
- Αγάπη είναι αυτό που σου προκαλεί απέραντη και αληθινή ευτυχία σε κάθε στιγμή της ζωής σου...Αυτό πού σε κάνει να πιστεύεις ότι ο κόσμος σου ανήκει!'
- Aγάπη είναι να βλέπεις στα μάτια κάποιου ολόκληρο τον κόσμο. - Ανώνυμος
- Αγάπη είναι να είσαι πρόθυμος να θυσιάσεις ακόμα και τον εαυτό σου για αυτόν που αγαπάς. Αγάπη είναι να μπορείς να κατανοείς και να σέβεσαι τον άλλο και τις αποφάσεις του. Αγάπη είναι να βλέπεις κάποιον που είναι λάθος και εσύ να του δείξεις τον σωστό δρόμο.... Αγάπη είναι να αγαπάς κάποιον και να θες το καλό του και μόνο. Όταν δεν μπορείς να τον έχεις κι όμως γνωρίζεις πως ο άλλος είναι καλά κι ευτυχισμένος και να είσαι και εσύ μαζί του γιατί θες το καλό του και δεν βάζεις τον εγωισμό σου πάνω απ' όλα....
- Αγάπη είναι να κάθεσαι σε ένα παγκάκι με τον συνάνθρωπό σου μετά από χρόνια και να κουβεντιάζεις ήρεμα.
- Η αγάπη απαιτεί μηδενική δύναμη, μηδενική εξουσία, όπου υπάρχει εξουσία δεν υπάρχει αγάπη. Το ένα είναι σκιά του άλλου, άλλωστε. - Ανώνυμος
- Αγάπη είναι, πάνω απ’όλα να χαρίζεις τον εαυτό σου. - Ζαν Ανούιγ Αγάπη: πονόδοντος στη καρδιά. - Χάινριχ Χάινε
- Αγαπώ έναν άλλον άνθρωπο σημαίνει τον βοηθώ να αγαπήσει τον Θεό. - Σαίρεν Κίρκεγκωρ
- Αν αγαπάς και υποφέρεις, αγάπα περισσότερο. - Βίκτωρ Ουγκώ
- Αν μια αγάπη διαρκεί, είναι γιατί κάτι μένει ακόμη μέσα μας ανικανοποίητο. - Σαπφώ
- Αν στο σκοτάδι σταθείς, με δίλημμα τον Θάνατο η την Αγάπη... Τον Θάνατο να διαλέξεις γιατί μονάχα αυτός θα σε γλυτώσει, από τον πόνο θα σε απαλλάξει και θα σε λυτρώσει. - Τσατόπουλος Σπύρος
- Αυτό που οι περισσότεροι ονομάζουν αγάπη, δεν είναι παρά αυτό που νιώθουν οι ερωτευμένοι. Δεν είναι κάτι που διάλεξαν ή κανόνισαν να τους συμβεί, όμως ήρθε, και φυσικά ήταν καλοδεχούμενο. Όμως όπως ήρθε, είναι σίγουρο ότι αργά ή γρήγορα, απότομα ή μη, θα εξασθενίσει, θα φθαρεί και θα χαθεί. Η πραγματική αγάπη όμως είναι αυτό που συμβαίνει ανάμεσα σε φίλους. Επειδή η θυσία για τον φίλο δεν γίνεται τυχαία, επειδή δεν είναι αποτέλεσμα ψυχοσωματικών διεργασιών αλλά αποτέλεσμα ελεύθερης θέλησης και αυταπάρνησης, είναι πανίσχυρη και άφθαρτη στο χρόνο. Ό,τι είναι αληθινό κρατάει για πάντα. Και το μόνο αληθινό που υπάρχει σ' αυτόν τον κόσμο και δεν είναι απ' αυτόν τον κόσμο είναι η αγάπη. - Ανώνυμος
- Δεν θέλω να ζήσω, θέλω ν’αγαπήσω πρώτα και να ζήσω παρεμπιπτόντως. - Ζέλντα Φιτζέραλντ
- Δεν μπορεί οποιοσδήποτε να αποκτήσει τη τέλεια αγάπη, παρά μόνο εκείνος που απέβαλε τον παλιό εαυτό του - Μέγας Βασίλειος
- Είναι ανώφελο να μιλάς γι’ αγάπη, γιατί η αγάπη έχει τη δική της γλώσσα και μιλάει από μόνη της. - Πάολο Κοέλο
- Είναι σαν τη φωτιά η αγάπη...Όμορφη όταν την κοιτάς από μακριά, ζεστή όταν την πλησιάζεις.. από τσουχτερή έως θανατηφόρα όταν την αγγίζεις και θέλεις να μπεις μέσα της, για να τη ζήσεις στο έπακρο.. - Βανέσσα
- Εκείνο που με συνδέει μ’ έναν τόπο δεν είναι το καλοκαίρι, είναι ο χειμώνας, και με τους ανθρώπους, οι λύπες της αγάπης. - Ίων Δραγούμης
- Η αγάπη είναι η μεγαλύτερη αρετή. Είναι η πιο μεγάλη και από το μαρτύριο. Και να γιατί. Χωρίς το μαρτύριο, η αγάπη σώζει. Χωρίς την αγάπη, το μαρτύριο δεν ωφελεί σε τίποτε. - Ιωάννης ο Χρυσόστομος.
- Η αγάπη είναι η πρωτομαγιά της καρδιάς. - Μπέντζαμιν Ντιζραέλι Η αγάπη είναι μια αρρώστια του μυαλού. Δίνει αφή στις παραισθήσεις. Κάνει τα κορμιά να αναριγούν. Κάνει τα όνειρα να αιμορραγούν. Τη μοναξιά να τρίζει τις σκάλες τα μεσάνυχτα και να τρομοκρατεί. - Δημήτρης Βάρος
- Η αγάπη είναι μια μαγευτική απάτη την οποία ο άνθρωπος δέχεται με την καλή του θέληση." - Αλέξανδρος Πούσκιν
- Η αγάπη είναι το φάρμακο της περηφάνιας μας και της αυταρέσκειάς μας. Ο γιατρός όλων των ατελειών μας. - Τζελαλεντίν Ρουμί
- Η αγάπη μεταμορφώνει ακόμα και τη θυσία σε χαρά." - Βίκτωρ Ουγκώ
- Η αγάπη, όπως και η φωτιά, δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς συνεχή κίνηση και παύει να ζει μόλις πάψει να ελπίζει ή να φοβάται. - Φρανσουά Ντε Λα Ροσφουκώ
- Η Αγάπη συγχωρεί, υπομένει, πονά, συμπάσχει, χαίρεται, τρελαίνεται, και όλα αυτά με φλόγα. Όταν κάθε σημάδι αυταρέσκιας μέσα μας πεθάνει, και μείνει μόνο η θέληση να δοθούμε ολοκληρωτικά σε έναν φίλο, τότε η ψυχή εντελώς γυμνή καταφλέγεται από ευτυχία και αγάπη φλογίζοντας όλους όσους είναι γύρω μας. - Ανώνυμος
- Η αγάπη φωτίζει με τη λάμψη του παραμυθιού την καθημερινότητα." - Σέλλευ Η ζωή μας δίδαξε ότι η αγάπη δε συνίσταται στο να κοιτάμε ο ένας τον άλλο, αλλά στο να κοιτάμε προς την ίδια κατεύθυνση. - Αντουάν ντε Σαντ-Εξιπερί
- Θες ν’ αγαπηθείς; Τότε μην αφήσεις την καρδιά σου να παρεκκλίνει απ’ το μονοπάτι της. Παρέμεινε αυτός που είσαι τώρα. - Έντγκαρ Άλαν Πόε
- Κανένας δεν αγαπάει πραγματικά εκείνον που φοβάται. - Αριστοτέλης
- Λίγο βαστάει ο θυμός όσων αγαπούν πραγματικά. - Μένανδρος
- Μόνο μία ευτυχία υπάρχει στη ζωή, ν’αγαπάς και ν’αγαπιέσαι. - Γεωργία Σάνδη
- Μονάχα η αγάπη γιατρεύει, ολοκληρώνει, μας οδηγεί πέρα από τον εαυτό μας. - Marsha Sinetar
- Νίκα την οργή με την αγάπη, απάντησε με καλό στο κακό και την τσιγκουνιά νίκα με γενναιοδωρία. - Βούδας
- Οι άγγελοι την ονομάζουν επουράνια χαρά, οι διάβολοι: μαρτύριο της κόλασης, οι άνθρωποι τη λένε αγάπη. - Χάινριχ Χάινε
Παρασκευή, 28 Σεπτεμβρίου 2012
Εφιάλτης
Τον κοίταξα στα μάτια...
Τι περισσότερο μπορούσα να πω;
Καμία λέξη δεν είχε νόημα πλέον για μένα
Έγινα έρμαιο του υποσυνείδητου του...
Ένα κομμάτι στεριάς στον απέραντο ωκεανό του
Ψίθυρος στην πολύβουη μουσική του
Τι παραπάνω μπορούσα να κάνω;
Δεν ήταν το βλέμμα μου αρκετό γι' αυτόν ;
Αφού το ήξερα ότι δεν μπορούσα να αλλάξω τίποτα
Ακόμα κι αν προσπαθούσα
Η σιωπή του με τρομάζει
Είναι απίστευτο το τι καταφέρνει να κάνει με αυτό το βλέμμα!
Να ανατρέψει εξουσίες, να καταστρέψει πολιτισμούς
Μα ποιος νομίζει ότι είναι ;
Αρκετά ανέχτηκα!
Αλλά αυτός συνεχίζει
να με κοιτάζει σιωπηλά
Αυτά τα μάτια τα ατάραχα
Λες και είναι παντοδύναμος
Κι όμως είναι τόσο τιποτένιος
Αλυσοδεμένος στον αλαζονικό του θρόνο
Ανίκανος να καθορίσει την αλήθεια του
Μα κοιτά τόσο σίγουρος
Αψηφά την πραγματικότητα
Πώς μπορεί και είναι τόσο κουτός;
Η καρδία του είναι ένα δαχτυλίδι φλόγινο
Κι από μέσα της περνούν τα πάθη και οι κίνδυνοι
Από μπροστά του παρελαύνει
ένας θίασος
Που θρηνεί τα αδικοχαμένα όνειρα του
Κι όμως δεν τον συγκινεί πια καμία κηδεία
Και πάντα με κοιτά ακίνητος
Σπαρταρώντας απ'τη σύγχυση η ψυχή μου δε βαστά
Ξεσπά σε κλάματα για τη νιότη της που φεύγει
Αλλά αυτός διεισδύει
στους πιο κρυφούς και σκοτεινούς μου δρόμους
Με καθησυχάζει
Και τη στιγμή που ωριμάζει μέσα μου η σκέψη του
Και σιγά-σιγά συνηθίζω τα γαλήνια μάτια του
Ένα μαύρο βέλος του τρύπα το στήθος και πεθαίνει
Με τα μάτια του ανοιχτά , ατάραχα ,σμαραγδένια
Κι ο θίασος πέταξε τις μάσκες του και φανέρωσε τον πόνο...
Πέμπτη, 27 Σεπτεμβρίου 2012
Που είναι η αγάπη ;
Ένα ανοιξιάτικο απόγευμα
μου χτύπησε την πόρτα .Εκεί που είχα
πάψει να ελπίζω εκεί που νόμιζα πως για
λίγο με έλουσε με το φως της και μετά σκοτάδι
Άνοιξα την πόρτα και είδα τα δικά σου μάτια να με κοιτούν γεμάτα
φως και φωτιά . Άπλωσες τα χεριά και ψιθύρισες δεν μπορώ μακριά σου .Ένα πλατύ χαμόγελο
ξεπρόβαλε στο πρόσωπο σου
Εγώ παγωμένη κοιτούσα
έβλεπα μπροστά μου τη θάλασσα ολάκερη να με φωνάζει να πέσω ,τον καθαρό ουρανό
να με περιμένει να πετάξω .
Για
λίγα λεπτά κενό καμία σκέψη κάνεις πόνος και μετά η μοίρα διάλεξε και
εγώ έπεσα στην απέραντη θάλασσα , άνοιξα φτερά και πέταξα .
Μα όταν ο χρόνος μου τελείωσε η θάλασσα με έπνιξε και τα φτερά μου έσπασαν .Έτσι πέρασα τα χρόνια μου ψάχνοντας μια ανάσα
να με βγάλει στην επιφάνεια , ένα σύννεφο να με σηκώσει ,μέχρι τότε θα περιμένω
ξανά εκείνη την άνοιξη.
Δρόμος
Δρόμος
Ρυτιδωμένη η σκέψη
με ταξιδεύει σε σκιές αναιμικές,
άνυδρους τόπους
αράγιστης βαθιάς σιωπής
Σε ποιον ουρανό να πορευτώ
ποιο όνειρο να εμπιστευτώ
να δραπετεύσω
Ο μόνος δρόμος είναι το πρωί
πριν ιριδίσει η νύχτα,
όταν οι άνεμοι κοιμούνται,
οι δεσμοφύλακες αλλάζουν βάρδια
και δε νοιάζονται αν η μνήμη σου τρελάθηκε
και πήρε τους δρόμους ψελλίζοντας
τις ίδιες πάντα σπασμένες συλλαβές,
ήχους πολυπαιγμένης μελωδίας
Αλλά και πάλι η πορεία είναι αβέβαιη,
μπορεί ένα φως απρόσμενο, ένας ψίθυρος
να σε προδώσει ...
Τετάρτη, 26 Σεπτεμβρίου 2012
Σκουριά
Σκούριασε πια, άχρηστο είναι, γιατί δεν το πετάς;
Δεν πετάνε τη ζωή τους, όχι έτσι, όχι τόσο απλά. Αυτό που
βλέπεις εσύ για σκουριασμένο, κάποτε λαμποκοπούσε, περνούσε και στο διάβα του
όλοι το θαύμαζαν, το ζήλευαν.
Ναι, κάποτε, τώρα όμως δες το. Μυρίζει μούχλα!
Έτσι συμβαίνει πάντα, όταν οι αναμνήσεις δεν εκτιμώνται
αμοιβαία, μουχλιάζουν.
Τι εκτιμήσεις και πράσινα άλογα μου τσαμπουνάς, δες το. Δεν
ξέρεις από πού να το πιάσεις,. Η σκουριά αφήνει λεκέδες στα χέρια!
Κάποτε το άγγιζες όμως κι η καρδιά σου όλη πλημμύριζε
ευτυχία.. Κάποτε η αφή του ήταν απαλή και μοσχομύριζε αγάπη κι έρωτα. Κάποτε με
έμαθε να αγαπώ, να μιλώ, να τολμώ, να γελάω, να πονάω, να κλαίω… είναι εγώ αυτό
που βλέπεις. Το παλιό μου εγώ κι όσο σκουριασμένο κι αν το βλέπεις είναι οι
αναμνήσεις μου, είναι το παρελθόν μου, σκουριασμένο γιατί δε χαίρει του
σεβασμού που έπρεπε, αλλά υπαρκτό.
Είναι το κλειδί για την κλειδαμπαρωμένη μου ψυχή, εκείνη που
άφησα εγώ να μουχλιάσει, εκείνη που επέλεξα εγώ να σκουριάσει. Και το έκανα
συνειδητά ξέρεις.
Για να μου θυμίζει το παρελθόν, αλλά να μην θέλω να
επιστρέψω σ’ εκείνο, γιατί πολύ απλά, όπως είπες κι εσύ:η σκουριά του θα με
λερώσει.
Τα κείμενα αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία του συγγραφέα
Afroditi Papa και καλύπτονται με νομικά δικαιώματα ,οποιαδήποτε αντιγραφή δεν είναι
επιτρεπτή παρά μόνο όταν πρόκειται για δημόσιο κείμενο και εικόνα
Τρίτη, 25 Σεπτεμβρίου 2012
Ταξίδι προορισμός το όνειρο
Η σκέψη στα δεσμά , Ο ήλιος φεύγει τον κυνηγώ, Το τρέξιμο κουραστικό
Ψάχνω σε χώρες .Φτάνω στον στερνό πλανήτη
Ένας προφήτης ασκητή στα όρια του κόσμου δίνει την απάντηση στην αναζήτηση
Δεν υπάρχει όνειρο αν
δεν υπάρχει ελπίδα
δεν υπάρχει αγώνας αν δεν υπάρχει τόλμη
δεν υπάρχει αλήθεια αν δεν υπάρχει γνώση
Τα λόγια τερματίζουν
Το σύμπαν περιμένει......
Το ταξίδι συνεχίζεται.........
Δευτέρα, 24 Σεπτεμβρίου 2012
από μια καλημέρα καρδιάς..
Δεν ξέρω, μα δεν έμεινε καθόλου σκοτάδι.
Ο ήλιος χύθηκε μέσα μου
απο χίλιες πληγές.
Και τούτη τη λευκότητα
που σε περιβάλλω
δε θα τη βρεις ούτε στις 'Αλπεις,
γιατί αυτός ο αγέρας
στριφογυρνά ως εκεί ψηλά
και το χιόνι λερώνεται.
Και στο λευκό τριαντάφυλλο
βρίσκεις μια ιδέα σκόνης.
Το τέλειο θαύμα θα το βρείς
μοναχά μες στον άνθρωπο:
λευκές εκτάσεις που ακτινοβολούν
αληθινά στο σύμπαν και υπερέχουν.
Το πιο καθαρό πράγμα
λοιπόν της δημιουργίας
δεν είναι το λυκόφως,
ούτε ο ουρανός που καθρεφτίζεται
μες στο ποτάμι,
ούτε ο ήλιος πάνω στης μηλιάς
τα άνθη. Είναι η αγάπη.
Ν. Βρεττάκος
Κυριακή, 23 Σεπτεμβρίου 2012
Εραστής τις νύχτας
Απόψε στον καυτό παλμό
τα σώματα μας θα γίνουν ένα .
Θα με αγγίζεις και
κάθε αίσθηση μου θα ξυπνά
Θα σε αγγίζω και θα χορταίνω κάθε γωνία του κορμιού σου
Τα κορμιά μας θα χτυπούν με τον ίδιο παλμό και τα χέρια μας σφικτά θα κρατιούνται
Λες και φοβόμαστε μήπως χαθεί η μαγεία του ερώτα μας
Θα
με οδηγείς στα μονοπάτια σου και εγώ θα σε τραβώ ποιο βαθιά στο δάσος
,θα χάνεσαι στους δικούς μου δρόμους και εκεί στο ξέφωτο θα σου Δεινώ
την ανάσα
μου .
Το δωμάτιο ντυμένο με εκείνο το απαλό μωβ που πάντα σου άρεσε
και η μουσική απαλά να χαϊδεύει τα αυτιά μας . Όλη νύχτα ένα .Μέχρι η πρώτη αχτίδα
να μπει από τα κλειστά παραθυρόφυλλα και
να μου δήξει για μια ακόμα φορά το κενό σου μαξιλάρι ….
Πρωινός ήλιος !
Η εμφάνιση του πρωινού ήλιου
που καθρεπτίζεται μέσα σε μια δροσοσταλίδα,
δεν είναι μικρότερη απο τον ίδιο τον Ηλιο...
Η ανταύγεια της ζωής μέσα στην Ψυχή σου
δεν είναι τίποτα λιγότερο, απο την ίδια την ζωή..."
Καλημέρα ,όμορφη Κυριακή σε όλους !!
Σάββατο, 22 Σεπτεμβρίου 2012
Άγγελος
Απέχεις χιλιόμετρα.
Το φως όμως από τα μάτια σου σκίζει το σκοτάδι μου με βία.
Με βία ηδονική. Θελκτικός καταναγκασμός.
Λέξεις στη σειρά. Μια προσπάθεια μονάχα.
Να καθρεφτίσω συναισθήματα.
Να ποτίσω αληθοφάνεια τις στιγμές.
Κοιμάμαι σχεδόν πάντα ταραγμένος και ξυπνώ μ' εφιάλτες.
Μέχρι που σχίστηκε το γαλάζιο.
Μέχρι που σχίστηκε το γαλάζιο και ξέβρασε ο ουρανός αγγέλους.
Αγγέλους αλήτες, φτωχούς ψυχικά, προδότες, πληγωμένους.
Ο καθένας μας κρατούσε το έταιρον ήμισύ του.
Δίχως να το βλέπει στην όψη.
Δίχως να του σκιρτάει ερωτικά.
Δίχως να επιζητεί τη σάρκα μονάχα.
Φωτοστέφανο δεν είχε κανένας.
Φωτοστέφανο δεν είχε κανένας.
Αλήθεια, ήτανε όλοι μαγευτικοί.
Ο δικός μου δεν είχε κανένα ψεγάδι.
Θ' αποκτήσει όμως κάποτε. Όσο μένει πλάι μου.
Σκορπάει ευτυχία στο μέσα μου και χαμόγελο στο έξω.
Θέλω να ρουφήξω τον πόνο του να μη νιώσει ποτέ ξανά κενός.
Θέλω να ξεπλύνω το ποτισμένο απ' τα δάκρυα μαξιλάρι του με τα δικά μου μάτια.
Άκου με που σε θέλω εδώ.
Άκου πως ουρλιάζει το μέσα μου για σένα.
Με φωνάζει η νύχτα. Σε καρτερεί κοντά της.
Μου μιλάει το σύννεφο που είχες ξαποστάσει στον πηγαιμό σου.
Το φευγιό σου ν' αργήσει λιγάκι, να σε χαρώ.
Θα πατώ στα χνάρια σου.. τα βήματα μου βήματά σου..
Θα κρύβομαι στη σκιά σου.. ο φόβος μου προστασία σου..
Θα ζητώ μι' αγκαλιά και τίποτε παραπάνω.
Από μι' αγνή αγάπη δε ζητάς τίποτε.. μονάχα της προσφέρεις.
Σε μι' αγνή αγάπη δεν περιμένεις ανταλλάγματα.. είσαι ευτυχισμένος απλά μ' αυτό που έχεις δίπλα σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου