Ο παράδεισος
Λίγο πιο πριν, λίγο μετά
κι η μέρα χάθηκε
Μέσα στο μαύρο, δυο χείλη
κόκκινα
Σε μια ζωή χωρίς διάφραγμα
μέσα σε πύργους, μέσα σε μύθους,
μεσ’ σε φωτιές και σε λυγμούς,
μέσα σε φίλτρα και ρετούς
αναζητάς τα χρώματα
Άκαρπα στόματα…
Στα μάτια τα μελόδροσα
στα κόκκινα τα χείλη
είν’ ο παράδεισος.
ανάγερτος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου