Ίσαμε της αιωνιότητας την άκρη...
Ερωτική ποίηση από την αρχαία Αίγυπτο
Ι
Ω λουλούδια του Μεχμέκ, δώστε μας ειρήνη!
Για σένα θα κάνω ό,τι προστάξει η καρδιά μου.
Όταν με αγκαλιάζεις
Λάμπεις με τόσο αστραποβόλο φως
Που χρειάζομαι βάλσαμο για τα μάτια μου.
Επειδή είμαι σίγουρη για την αγάπη σου
Φωλιάζω στο πλευρό σου σαν πουλί.
Η καρδιά μου γνωρίζει καλά πως εσύ
Ανάμεσα σ' όλους τους άνδρες είσαι ο άνδρας για μένα.
Ο κόσμος ολόκληρος λάμπει
Είθε να μπορούσαμε να κοιμόμαστε μαζί,
Όπως τώρα, ίσαμε της αιωνιότητας την άκρη.
ΙΙ
Τόσο μικρά είναι τα άνθη του Σεάμου
Που δίπλα τους κανείς νιώθει σαν γίγαντας.
Είμαι η πρώτη μέσα στις αγάπες σου,
Σαν φρεσκοανασκαμμένος κήπος από χλόη και
Άνθη μυρωμένα.
Ευφρόσυνο το ρυάκι που έχεις σκάψει
Στη φρεσκάδα του βόρειου ανέμου.
Γαλήνια τα μονοπάτια μας
Όταν το χέρι σου με χαρά αναπαύεται πάνω στο δικό μου.
Η φωνή σου δίνει ζωή, όπως το νέκταρ.
Το να σε βλέπω, αξίζει περισσότερο κι από φαί κι από πιοτό.
Μετάφραση από την αγγλική: Φώτης Τερζάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου