Κυριακή, 24 Ιανουαρίου 2010
Σ' Αγαπώ με την Ανάσα,τα Χαμόγελα,τα Δάκρυα Όλης της Ζωής μου!
"
-Ξέρεις τι είναι ο έρωτας; Το βαθύ μπλε τ' ουρανού. Το βαθύ κόκκινο της
παπαρούνας. Το φλύαρο πράσινο του λιβαδιού. Τα χρώματα της ψυχής, Ρόζυ,
αυτός είναι ο έρωτας.
-Δεν θέλω να τελειώσει ποτέ αυτό που ζούμε εμείς οι δυο.
-Μη
βρίζεις, Ρόζυ. Δεν υπάρχουν κλειδαριές ασφαλείας στα αισθήματα. Όλη η
ζωή είναι αυτή η ώρα. Ζήσε. Μη βρίζεις. Μη σκέφτεσαι. Μη μιλάς. Χάρισε
το κορμί σου στους ανέμους. Άφησε την ψυχή σου να λιώσει. Να χυθεί μέσα
στις χούφτες μου. Τίποτα δεν υπάρχει έξω απο μας τους δύο. Τίποτα δεν
έγινε ποτέ καλύτερο στην πλάση. Ούτε θα γίνει."......
" Πώς σ'αγαπώ; Τους τρόπους ας μετρήσω. Σ'αγαπώ στο βάθος, πλάτος και ύψος που η ψυχή μου δύναται να φτάσει, σαν ψάχνει αόρατη να βρει το τέλος του Είναι και της Χάρης της ιδανικής. Σ'αγαπώ στο επίπεδο της ταπεινότερης καθημερινής ανάγκης, κάτω απ'τον ήλιο ή του κεριού το φως. Σ'αγαπώ ελεύθερα, όπως παλεύουν οι άντρες για το Δίκιο. Σ'αγαπώ αγνά, όπως απεχθάνονται τον Έπαινο. Σ'αγαπώ με το πάθος που έντυνα παλιά τις λύπες μου και με την πίστη των παιδικών μου χρόνων.Σ'αγαπώ με μιαν αγάπη που νόμιζα πως έχασα μαζί με τους χαμένους μου αγίους- σ'αγαπώ με την ανάσα,τα χαμόγελα, τα δάκρυα όλης της ζωής μου!- και αν ο Θεός ορίσει θα σ'αγαπώ περισσότερο μετά το θάνατο."......
Κάποτε θα 'ρθει η στιγμή και θα το δεις
δίχως τηλέφωνο ή γράμμα θα βρεθούμε
και δίχως τίποτα να κάνω ή να πεις
μέσα στα δάκρυα της συγγνώμης θα πνιγούμε...
δίχως τηλέφωνο ή γράμμα θα βρεθούμε
και δίχως τίποτα να κάνω ή να πεις
μέσα στα δάκρυα της συγγνώμης θα πνιγούμε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου