Πυρετός
***
Έρχεσαι νύχτες σαν φως στο σκοτάδι ..
μ αγγίζεις μου χαϊδεύεις τα μαλλιά μου το βράδυ μου έρωτα εσύ ζωγραφίζεις ...ως το πρωί ...και παίρνει χρώμα στα χείλη το φιλί
Κόκκινο ,,,
Εσύ μου χρωματίζεις τη ζωή
Κανείς πια στης ψυχής μου τη φωτιά δεν έχει χώρο
....εσύ έχεις κλείσει κάθε δρόμο
Που στην καρδιά μου βγάζει ...εσύ έχεις μονάχα το κλειδί που ανοίγει δρόμους στο κορμί εσύ μονάχα εσύ ανθίζεις πια την ηδονή
Κλεισμένες οι πόρτες στρωμένο τραπέζι
το πιάνο να παίζει ταγκό μας για δυο
Ντυμένοι στα ρόδα οσμής ευωδιά γυμνή ζωγραφιά μου ανάσα δροσιά μου να είμαι δικός σου να είσαι δικιά μου
Θα πω τ' όνομα σου μετρώντας χτύπους της καρδιάς ..
θα πεις τ' όνομα μου καθώς τα χείλη μου φιλάς ..και μετά ...θα τρέχει η αναπνοή ..ψηλά στ αστέρια στου πάθους να μας πάει τα λημέρια
Θα πλέξουμε τα χέρια
Ξέρω δε μου χαλάς χατίρι ...στην αγκαλιά μου ανθισμένη
...σ ένα χορό ...κρασί μαζί σαν αίμα ..εκεί στα χείλη ...θε να μεθύσει το φιλί ... Απ' του έρωτα το λάγνο το ποτήρι !!!!
Μαζί μου Να μεθύσεις τη ζωή !!!!
Σατέν και βελούδο ιδρώτας στη σάρκα .
.αρώματα λάγνα στη γεύση εμείς ..ηχώ της ζωής ..κρυφή φυλακή μας ..εδέμ της στιγμής ..πως σκίρτησες θε μου ...στο χάδι μου
Ζεις
Με γεύση ηδονής
Σταγόνα σου ιδρώτας ...κυλά στο κορμί μου
στου στήθους τη ρώτα ταξίδι φωτιά μου εκεί το φιλί σου ...στο σώμα σου πάνω ..τα χείλη μου πάρε εκεί στην πηγή σου
Πηγή παραδείσου
Στον πόθο μας πάνω με βία τα χείλη
στο στόμα γυρεύουν την κάψα να σβήσουν
Στη γεύση μας νέκταρ θεών έχει πέσει μ αρέσει σ αρέσει τροφή μας να γίνει του έρωτα η δίνη σε αγγέλων ταξίδι η ζωή μας θα πέσει
Με κάθε μου λέξη εκεί θα μιλήσω και κάθε γωνιά σου ξανά θα φιλήσω .
.σε κάθε φιλί μου της νιότης το κύμα θα τρέχει μαζί σου ....θα γείρεις στ' ανέμου τη δύναμη πίσω
Θα μοιάζεις με ήλιο στα μάτια μπροστά μου ...αχτίδες θα ρίχνεις εκεί στην καρδιά μου ...ζωή μου κραυγή μου σφιχτά κράτησε με ...να φτάσεις στο τέλος να είσαι
δικιά μου
Θαρρείς θα πεθάνω θαρρείς θα χαθείς ...ψυχές να ενωθούνε ..αιώνια να ζούνε ...ποτέ στο εγώ ποτέ στο εσύ μα πάντα στο εμείς ..
Με λέξεις ζωής
Σ αυτό το ταξίδι δεν θα 'χει πια τέλος του έρωτα βέλος καρφώθηκε πάνω ..στις δυο τις καρδιές μας ...τα δυο τα κορμιά μας στολίζει η χαρά μας ...κι αν έρχονται μέρες με σύννεφα.... βρέχει ...τα πάντα η αγάπη θα δεις η δικιά μας τα πάντα τ' αντέχει
***
μ αγγίζεις μου χαϊδεύεις τα μαλλιά μου το βράδυ μου έρωτα εσύ ζωγραφίζεις ...ως το πρωί ...και παίρνει χρώμα στα χείλη το φιλί
Κόκκινο ,,,
Εσύ μου χρωματίζεις τη ζωή
Κανείς πια στης ψυχής μου τη φωτιά δεν έχει χώρο
....εσύ έχεις κλείσει κάθε δρόμο
Που στην καρδιά μου βγάζει ...εσύ έχεις μονάχα το κλειδί που ανοίγει δρόμους στο κορμί εσύ μονάχα εσύ ανθίζεις πια την ηδονή
Κλεισμένες οι πόρτες στρωμένο τραπέζι
το πιάνο να παίζει ταγκό μας για δυο
Ντυμένοι στα ρόδα οσμής ευωδιά γυμνή ζωγραφιά μου ανάσα δροσιά μου να είμαι δικός σου να είσαι δικιά μου
Θα πω τ' όνομα σου μετρώντας χτύπους της καρδιάς ..
θα πεις τ' όνομα μου καθώς τα χείλη μου φιλάς ..και μετά ...θα τρέχει η αναπνοή ..ψηλά στ αστέρια στου πάθους να μας πάει τα λημέρια
Θα πλέξουμε τα χέρια
Ξέρω δε μου χαλάς χατίρι ...στην αγκαλιά μου ανθισμένη
...σ ένα χορό ...κρασί μαζί σαν αίμα ..εκεί στα χείλη ...θε να μεθύσει το φιλί ... Απ' του έρωτα το λάγνο το ποτήρι !!!!
Μαζί μου Να μεθύσεις τη ζωή !!!!
Σατέν και βελούδο ιδρώτας στη σάρκα .
.αρώματα λάγνα στη γεύση εμείς ..ηχώ της ζωής ..κρυφή φυλακή μας ..εδέμ της στιγμής ..πως σκίρτησες θε μου ...στο χάδι μου
Ζεις
Με γεύση ηδονής
Σταγόνα σου ιδρώτας ...κυλά στο κορμί μου
στου στήθους τη ρώτα ταξίδι φωτιά μου εκεί το φιλί σου ...στο σώμα σου πάνω ..τα χείλη μου πάρε εκεί στην πηγή σου
Πηγή παραδείσου
Στον πόθο μας πάνω με βία τα χείλη
στο στόμα γυρεύουν την κάψα να σβήσουν
Στη γεύση μας νέκταρ θεών έχει πέσει μ αρέσει σ αρέσει τροφή μας να γίνει του έρωτα η δίνη σε αγγέλων ταξίδι η ζωή μας θα πέσει
Με κάθε μου λέξη εκεί θα μιλήσω και κάθε γωνιά σου ξανά θα φιλήσω .
.σε κάθε φιλί μου της νιότης το κύμα θα τρέχει μαζί σου ....θα γείρεις στ' ανέμου τη δύναμη πίσω
Θα μοιάζεις με ήλιο στα μάτια μπροστά μου ...αχτίδες θα ρίχνεις εκεί στην καρδιά μου ...ζωή μου κραυγή μου σφιχτά κράτησε με ...να φτάσεις στο τέλος να είσαι
δικιά μου
Θαρρείς θα πεθάνω θαρρείς θα χαθείς ...ψυχές να ενωθούνε ..αιώνια να ζούνε ...ποτέ στο εγώ ποτέ στο εσύ μα πάντα στο εμείς ..
Με λέξεις ζωής
Σ αυτό το ταξίδι δεν θα 'χει πια τέλος του έρωτα βέλος καρφώθηκε πάνω ..στις δυο τις καρδιές μας ...τα δυο τα κορμιά μας στολίζει η χαρά μας ...κι αν έρχονται μέρες με σύννεφα.... βρέχει ...τα πάντα η αγάπη θα δεις η δικιά μας τα πάντα τ' αντέχει
***
26 Φεβ 2012
***
Ποίηση:Γιάννης Παππάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου