Περαστικές Ομοβροντίες

Περαστικές Ομοβροντίες

Σε τζάμι επάνω.

Κολλάει το βλέμμα.

Περαστικές ομοβροντίες,

χαμένων ψυχών.

Βουλιάζουμε.

Στην απάνθρωπη δυσπλασία,

της ψυχής μας.

Έργο ημιτελές.

Που είσαι κτίστη;

Που είσαι Πατέρα;

Μόνο βροχή στέλνεις.

Μόνο σιωπή.

Τα δάκρυα δεν ξεπλένουν.

Κυλάει το σκότος.

Νωχελικά.

Ωμά.

Λάμψεις/ψυχές/μάτια

στο σκότος δοσμένα.

Κολλάει το βλέμμα.

Απόψε με θλίψη.

Δυο μάτια σου λένε,

όσα τα χείλη δεν είπανε ποτέ.

Σ'αγαπάω/μου λείπεις/φοβάμαι/

πονάω/κλαίω/γιατί

Ας είναι αυτή η κηδεία μας.

Και ο επιτάφιος μας.

Μύρισε η γαζία στην γωνία.

Στο τζάμι έμεινε το αποτύπωμα.

Της καταραμένης/άδοξης/πουτάνας/

ψυχής μου.

Σ'αγαπώ/Σε μισώ/

Λάμψη

Αναρτήθηκε από Κωνσταντίνος Σιάκας στις 11:57 π.μ.