ΑΡΩΜΑΤΑ...
Αναρτήθηκε από
liza
στις
4/09/2010
Έρχονταν
απο παντού,σαν ξεχασμένες σκιές.Έγινε ο συλλέκτης των αρωμάτων που
έκρυβε μέσα της.Νοσταλγίες που επιστρέφουν τα μεσάνυχτα,χωρίς
φώτα.Έγιναν χνάρια στην άμμο.Γλυκό ξύπνημα των αισθήσεων.Λατρεμένα
περιγράμματα προσώπων που χάθηκαν απο την ζωή και ξαναέρχονταν σαν το
φώς των κεριών που τρεμοσβήνει.Καυτή ανάσα που σημαδεύει
ανεξίτηλα.Αρώματα ανεπαίσθητα,ονειρικά που μεθούν την σκοτεινή
νύχτα.Τυλίγουν σαν ορμητική θάλασσα.Σαν κύματα σηκώθηκαν ψηλά και
άρχισαν το δικό τους ταξίδι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου