Δισταγμός

Δισταγμός

Με πνίγεις στις χαραυγές σου.
Κάθε ρανίδα αίσθημα που ξεπηδάει απο τις φλέβες μου.
Πορφυρός μάρτυρας του πάθους μου.
Ανάσα να πάρω δεν αφήνεις.
Και 'γω διστάζω.
Σε αγκαλιάζω και σαν καινούργια πίστη σε λατρεύω.
Μα πάλι διστάζω.
Άσμα θανάτου αυτός ο έρωτας.
Με τα φαντάσματα του παρελθόντος να γυροφέρνουν στην αυλή μου.
Και άτσαλα να πατάνε στα άνθη της ψυχής μου.
Μίλα μου αργά απόψε.
Γιατί διστάζω.
Να αγαπήσω, να ερωτευτώ, να νιώσω.
Διστάζω.
Και 'συ είσαι παντού.
Λιμνάζει στο πάτωμα το πάθος.
Με αγάπησες και πάλι απόψε..

Αναρτήθηκε από Κωνσταντίνος Σιάκας