Απουσία

Απουσία

 

 

Είμαι εδώ.
Με ακούς;
Μετράω τις νιφάδες, τις σταγόνες ακόμη και τα φύλλα.
Τα βλέπω να πέφτουν και στο χώμα πάνω να πεθαίνουν.
Μάλλον νεκρά θα ήταν πρίν την πτώση.
Μακάβριο θέαμα να τα κοιτώ.
Το αθόρυβο ουρλιαχτό της πεταλούδας που γεννιέται μου τρυπάει τα αυτιά.
Που είσαι;
Τρεμοπαίζουν απόψε οι εφιάλτες σαν κασέτα χαλασμένη.
Το σαξόφωνο του μαύρου τραγουδιάρη γρατζουνάει.
Που είσαι;
Η άμμος του χρόνου δεν χωρά απο την στενωπό ετούτη.
Και 'γω γονατίζω απο έλλειψη.
Τα πήρες όλα.
Και την λεβεντιά και την παρουσία.
Γρατζουνάει το σαξόφωνο απόψε.
Ίσως έρθεις.
Ίσως όχι.
 

 

 

 

 

Τι σημασία έχει.
Αυτά που έχασα ποτέ δεν θα τα ξαναβρώ.

Αναρτήθηκε από Κωνσταντίνος Σιάκας