Γαρμπίλι

Γαρμπίλι

Με πυρετούς

τανάλιες κόκκινες

που έσφιγγαν λαιμούς

ιδρώτες

λευκό γαρμπίλι

στο μέτωπο

υποδεχόταν ο λεπρός την αγιοσύνη

της κάθε μέρας

και ο έγκλειστος σακάτης

πόρνος

την κουρασμένη βλασφημία

της κάθε νύχτας

μετά το Ένα

μετά το φως

μετά το άοδμο

αίμα

ο άνθρωπος χλομός

ο άνθρωπος όρθιος

ο άνθρωπος 

υβός

ανασαίνοντας το χτες

εισπνέοντας θάνατο

μνήμες

κατατροχθίζοντας

με θόρυβο

με θόρυβο

με θόρυβο

σαρκώνεται

θνητός κι όμως

τον αθάνατο καμώνεται

θάνατο εισπνέοντας

ζωή εκ-πνέει

Μαρ2014

Αναρτήθηκε από Νimertis στις 12:17 π.μ.