Μου λείπεις.

Μου λείπεις

Μου λείπεις  

***

Μου λείπεις
Δεν είναι λέξη
Από στίχο δεν είναι κραυγή
Δεν είναι μήνυμα σε τοίχο
Είναι δάκρυ απ' την ψυχή

Χωρίς γιατί και λογική

Χωρίς

Ακούω τη φωνή σου να μου μιλάει
Χαμένη μες του κόσμου τις φωνές
Βλέπω τη ματιά σου να με κοιτάει
Μες της μέρας μου τις συννεφιές

Μ αγαπάς  σ αγαπώ
Κι αυτό είναι υπέροχο
Είναι όπως η βροχή ποτίζει το χώμα
Που διψά
Όπως ανθίζει η άνοιξη μπρος τα μάτια
Του χειμώνα
Όπως η αναπνοή ζει ανάμεσα στα χείλη
Και γεύεται το φιλί
Έτσι η σκέψη μου είναι συνέχεια εκεί
Κοντά σου

Μες το κενό μες το σκοτάδι
Απλώνω χέρι
Θαρρώ σ αγγίζω
Πρωί το ηλιοβασίλεμα
Και κάθε μεσημέρι

Περνά μπροστά μου η μορφή σου
Και κάθε κόσμου μάζεμα
Για μένα είναι η γιορτή σου
Σε ψάχνω εκεί μες τις μορφές
Μες των ανθρώπων τις σκιές σε περιμένω
Με μάτια ορθάνοιχτα
Να 'ρθεις θα σε προσμένω 

Κι όταν ξανά ξανά ξανά
Έρχεσαι πάλι δυνατά
Και μου μιλάς
Όταν γλυκά μου ψιθυρίζεις μ αγαπάς
Δεν είμαι εκεί  έχω χαθεί
Μέσα στου κόσμου τις σκιές
Είμαι κι εγώ
Και ψιθυρίζω όπου σταθώ
Δυο λέξεις μόνο

Την αγαπώ
Την αγαπώ

***

12 Δεκ 2011

***

Ποίηση:Γιάννης Παππάς